حمایت از بزه دیدگان قاچاق کالاهای سلامت محور در سیاست جنایی ایران و اسناد بین المللی

قاچاق کالاهای سلامت محور یکی از مصادیق جرایم اقتصادی است که در رسته جرایم تهدیدکننده سلامت بشمار می آید و موجبات قربانی شدن انسان ها را فراهم می آورد. ازاین رو واردات و تولیدات کالاهای سلامت محور باید تحت کنترل و نظارت دقیق قرار گیرد.

مطالعه حاضر به روش توصیفی- تحلیلی با استفاده از منابع کتابخانه ای انجام گرفته است.

نتایج پژوهش حاضر حاکی از آن است که سیاست جنایی اتخاذی ایران در مورد قربانیان قاچاق کالاهای سلامت محور یک سیاست جنایی افتراقی است که در مواد 26 و 27 قانون مبارزه با قاچاق کالا و ارز مصوب 1392 و بند پ از ماده 7 قانون احکام دایمی برنامه های توسعه کشور مصوب 1396 مورد اشاره مقنن قرار گرفته است. پیش بینی پرداخت دیه و جبران خسارات در ماده 27 علاوه بر مجازات قاچاق کالای ممنوعه یک حمایت کیفری فرق گذاری است و با بررسی اسناد بین المللی نیز مشخص گردید که حمایت از بزه دیدگان برخی جرایم جنبه ای تک بعدی دارد و حمایتی از بزه دیدگان قاچاق کالاهای سلامت محور به صورت روشن و کامل دیده نمی شود. لکن انتظار می رود متولیان این جرم در مقررات ملی و فراملی در جهت حمایت همه جانبه از بزه دیدگان، تمهیدات و تدابیر ویژه ای را اتخاذ نمایند. مسیولان و مراجع ذی ربط نیز با پیش بینی حمایت های پزشکی، مالی و اجتماعی، بزه دیدگان ناشی از قاچاق کالاهای سلامت محور را زیر چتر حمایتی قرار دهند.