نقش آموزش در توانمند سازی امنیت اجتماعی و ارتقای کیفیت زندگی روستاییان (مطالعه موردی: روستاهای مرزی شهرستان پاوه)

امروزه توسعه روستایی تا حدودی تابعی از توانمندسازی روستاییان است، زیرا تغییر و تکامل دانش، مهارت و نگرش روستاییان به توسعه روستایی منجر می شود. در این ارتباط، آموزش یکی از عوامل تعیین کننده پذیرش       روش های جدید روستاییان و استقبال از آن روش ها بوده، و در نتیجه نگرش جدیدی در آنها نسبت به فعالیت های اقتصادی در مناطق روستایی ایجاد شده و با ارتقای ظرفیت های شناختی (آگاهی و امنیت) خود، موجبات ارتقاء کیفیت زندگی خود و توسعه پایدار مناطق روستایی را فراهم می سازند. هدف از تحقیق حاضر با هدف بررسی تاثیر آموزش بر ارتقاء کیفیت زندگی و توانمندسازی امنیت اجتماعی  روستاییان ساکن مرزی سیمان ودودان می باشد.

روش تحقیق: 

تحقیق حاضر، با روش توصیفی- پیمایشی و مبتنی بر تکمیل پرسشنامه، با هدف شناخت و سنجش جایگاه آموزش در توانمندسازی و ارتقاء کیفیت زندگی روستاییان مرزی روستاهای دودان و سیمان شهرستان پاوه  انجام شد. جامعه مورد مطالعه شامل سرپرست خانوارهای ساکن مورد مطالعه می باشد. حجم نمونه مورد بررسی برای ساکنان روستا 142 نفر بر اساس فرمول کوکران به صورت تصادفی در دسترس انتخاب شد. ابزار تحقیق پرسشنامه می باشد که روایی آن صوری و پایایی آن با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ مورد تایید قرار گرفت.

تحقیق نشان داد، اثر آموزش روستاییان با بهبود کیفیت زندگی روستاییان (کای اسکور = 9/19) و توانمندسازی روستاییان در بحث امنیت اجتماعی(کای اسکور = 2/23) معنی دار بوده است.
با اطمینان 95 درصد رابطه مثبت معناداری بین آموزش روستاییان با بهبود کیفیت زندگی و ارتقاء توانمندسازی روستاییان در بحث امنیت اجتماعی به صورت کلی وجود داد.