ولاء و پیوند میان جوامع مسلمان با اتکای بر شبکه ولاء در اندیشه امام خمینی(ره)

ولاء و پیوند میان مسلمانان و برایت از کافران، از تعالیم بنیادی اسلام در حیات اجتماعی محسوب می شود که شکل دهنده هویت واحدی تحت عنوان امت واحده می باشد. امام خمینی(ره) در مسیر مبارزه و نیز در دوره حاکمیت، ولاء میان جوامع مسلمان را راهبردی اساسی تلقی نمودند. ویژگی ولاء میان جوامع مسلمان در اندیشه امام خمینی(ره)، نظام مندی و غایتمندی ولاء است. سوال اصلی مقاله این است که در اندیشه امام(ره)، پیوند میان جوامع مسلمان در قالب چه نظام و الگویی امکان پذیر است؟ در پاسخ، با بهره گیری از نظریه شبکه ولاء آیت الله آصفی، این فرضیه بررسی می شود که امام(ره) ولاء و پیوند میان جوامع مسلمان را در چارچوب یک نظام و شبکه با غایت تقرب الهی امکان پذیر می دانند. در این نظام ولاء - برایت که از سه بعد طولی (مناسبات جامعه با خدا و اولی الامر)، عمقی (میراث الهی و سنت معصومین) و عرضی(روابط و مناسبات امت اسلامی) برخوردار است، بعد عرضی (پیوند میان جوامع مسلمان) تابع دو بعد طولی (ام القراء) و عمقی (سنت و تاریخ معصومین) است. بعد عمقی بسترساز فکری و تبیین کننده حدود و ثغور شبکه ولاء و هویت بخش دو بعد دیگر است و بعد طولی تامین کننده اقتدار و امنیت لازم برای بعد عرضی و رابطه انسان های مسلمان است. این نظام ولایی، از یک سو بر پیوند میان «خود»(مسلمانان) و از سوی دیگر بر برایت از «غیر» (کفار) ابتنا دارد.