بررسی خطر و ریسک زلزله بر بافت سکونتگاه های غیر رسمی شهر تبریز با استفاده از روش ELECTRE FUZZY و سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS)

بررسی وضعیت سکونتگاهای غیر رسمی نسبت به وقوع بحران احتمالی، نقش حیاتی در مدیریت کارآمد در زمان وقوع بحران خواهد داشت. با در نظر گرفتن اهمیت موضوع در این پژوهش سعی شده است تا با بکارگیری تکنیک های ELECTRE FUZZY و GIS برآورد مناسبی ازمیزان خطرپذیری سکونتگاه های غیر رسمی شهر تبریز در مقابل زلزله انجام گیرد. معیارهای (مصالح ساختمانی، تعداد طبقات، کیفیت ابنیه، تراکم جمعیت، تراکم ساختمان، مساحت قطعات، عرض معبر، زمین شناسی، فاصله از گسل، فاصله از مراکز درمانی، فاصله از فضای باز عمومی، فاصله از تاسیسات شهری، نوع کاربری) در پژوهش حاضر مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج حاکی از آن است که 34.61 %از مساحت سکونتگاه های غیر رسمی شهر تبریز در معرض آسیب پذیری خیلی زیاد13 .27 % در معرض آسیب پذیری زیاد و 57.25 % در معرض آسیب پذیری متوسط و تنها 12.69 % در معرض آسیب پذیری کم قرار دارد. همچنین نتایج حاصل از محاسبات روش الکتره فازی حاکی از آن است که سکونتگاه های غیر رسمی واقع در منطفه 3 با کسب رتبه 1 کمترین میزان آسیب پذیری را تجربه خواهند کرد در حالی که سکونتگاه های غیر رسمی واقع در مناطق 1 و 10 با کسب رتبه 5 بیشترین آسیب پذیری را تجربه خواهند کرد. سکونتگاه های غیر رسمی واقع در مناطق10 و1 به دلیل تراکم بالای جمعیتی ، بافت ریز دانه، معبرهای تنگ و کم عرض، ساخت و ساز در حریم گسل شمال تبریز، ابنیه های با مقاومت پایین در طیف آسیب پذیری خیلی زیاد قرار گرفته اند. در کل می توان نتیجه گیری کرد که در صورت مدیریت صحیح ساخت و ساز و رعایت دقیق ضوابط آیین نامه 2800 زلزله در سکونتگاه های غیر رسمی شهر تبریز شاهد نزول خطرات ناشی از زلزله خواهیم بود.