بررسی تغییرات پس از ترجمه هیستون ها، سطح متیلاسیون DNA و پروتئین ERβ در سلول های کومولوس زنان نابارور مبتلا به اندومتریوز

در بین عوامل مهم تاثیرگذار در ناباروری زنان، اندومتریوز(با میزان شیوع تا 50 درصد در زنان نابارور) از جایگاه ویژه ای برخوردار است. اندومتریوز که به صورت حضور غدد و استرومای اندومتر خارج از بافت رحم شناخته می شود، باعث طیف وسیعی از اختلالات عملکردی در روند تکامل فولیکولی و تغییر در ریزمحیط فولیکولی می شود که در نهایت منجر به ایجاد تخمکی می گردد که از کیفیت مناسب جهت تشکیل جنین برخوردار نیست. لذا هدف از این مطالعه تعیین و بررسی تغییرات پس از ترجمه هیستون ها، سطح متیلاسیون DNA و میزان پروتیین ERβ در ژنوم سلول های کومولوس زنان نابارور مبتلا به اندومتریوز بود.

این مطالعه، یک مطالعه مورد شاهدی می باشد که در سال 1394 در کلینیک درمان ناباروری پژوهشگاه رویان انجام شد. تعداد 24 بیمار در دو گروه مساوی تقسیم بندی شدند. سلول های کومولوس از 12 بیمار نابارور مبتلا به اندومتریوز و 12 خانم که علت ناباروری آنها فاکتور مردانه بود(به عنوان گروه کنترل) و تحت پروتکل های تحریک تخمک گذاری جهت تزریق درون سیتوپلاسمی اسپرم بودند، گرفته شد. استخراج کروماتین از سلول های کومولوس پس از تثبیت اتصال پروتیین های متصل به DNA و سپس لیز سلول ها و تهیه کروماتین محلول انجام شد. سطح اتصال و قرارگیری پروتیین MeCP2 (به عنوان مارک متیلاسیون DNA)، دو مارک اپی ژنتیکی مربوط به تغییرات هیستونی(H3K9me2 و H3K9ac) و پروتیین ERβبه کروماتین سلول های کومولوس، با استفاده از آنتی بادی های اولیه مربوطه، آنتی بادی ثانویه کانژوگه و از طریق تکنیک Nucleosome-ELISA بررسی گردید. داده های جمع آوری شده با استفاده از آزمون های آماری تی و لون تجزیه و تحلیل شدند.

در گروه اندومتریوز، اتصال پروتیین MeCP2 به DNA در سطح معنی دار بالاتر از گروه کنترل بود. سطح دو مارک اپی ژنتیکی H3K9ac و H3K9me2 در کروماتین سلول های کومولوس گروه بیمار نسبت به گروه کنترل افزایش معنی دار نشان داد(05/0p<). هم چنین سطح افزایش یافته ای از اتصال پروتیینERβ به ژنوم بیماران نیز در مقایسه با گروه کنترل مشاهده گردید.

تغییرات اپی ژنتیکی از نوع هیپراستیلاسیون و هیپرمتیلاسیون در سطح هیستون ها و هیپرمتیلاسیون DNA کل ژنوم سلول های کومولوس بیماران نابارور مبتلا به اندومتریوز، همراه با افزایش سطح اتصال پروتیین ERβ رخ داده است.