طراحی و تبیین مدل مدیریت استعداد مبتنی بر شایسته سالاری

مدیریت استعداد، کاربرد مجموعه ای از فعالیت های یکپارچه است که سازمان ها با استفاده از آن از تامین (جذب، حفظ، انگیزش و توسعه) نیروهای مورد نیاز خود در حال و آینده اطمینان می یابند. پژوهش حاضر با درک نقش کلیدی کارکنان شایسته، بااستعداد و توانمند در موفقیت سازمان ها، به شناسایی ابعاد مدل مدیریت استعداد مبتنی بر شایسته سالاری می پردازد.

روش شناسی: 

این مطالعه، یک پژوهش کاربردی است که به صورت کیفی و با استفاده از روش تحلیل مضمون انجام شده است. از مصاحبه نیمه ساختاریافته جهت گردآوری داده ها استفاده شد. مصاحبه ها با 15 نفر از خبرگان حوزه شهرداری به صورت هدفمند تا مرحله اشباع نظری انجام شد و تحلیل داده ها در سه مرحله استخراج مفاهیم پایه، سازمان دهنده و فراگیر صورت گرفت.

بر اساس تحلیل داده ها، 7 مضمون سازمان دهنده شامل استراتژی سازمان، شایسته خواهی (کشف/استعدادیابی)، ارزیابی و جذب منابع استعداد، استعدادگماری، استعدادپروری (توسعه یا استعدادافزایی)، مدیریت مسیر شغلی و بدرقه استعداد به همراه چهل و یک مضمون پایه شناسایی شدند.

مدل مذکور می تواند به عنوان راهنمای عمل مدیران شهرداری قرار گیرد و همه اقدامات ناظر بر مدیریت استعداد های کلیدی در قالب ابعاد م در مدل پژوهش انجام شود.