فرایند طراحی مسکن روستایی در بازسازی پس از زلزله عوامل موثر بر شرایط حین و پس از بحران نمونه پشتیبان: روستای گوفل پس از زلزله 1369 منجیل

مسکن از جمله عناصری با آسیب پذیری بالا در برابر زلزله است. فرایند بازسازی پس از زلزله نیازمند دانش کافی از بستر آسیب دیده میباشد که از تعامل برنامه ریزان و بازماندگان بدست میآید. فشار زمان و تنگناهای سیاسی و اقتصادی، فرایند طراحی مسکن پس از زلزله را از زمان غیربحران متفاوت میکند. لذا نمیتوان از الگوهای متعارف فرایند طراحی در بستر آسیب دیده بهره برد. نگرشهای محصولگرا با هدف ساخت سریع، پاسخ به نیازهای بازماندگان را قربانی روند خطی از پیش تعیین شده بازسازی مینماید. روندی که بخش غیرکالبدی شکلگیری خانه را ه فراموشی میسپارد. این پژوهش، فرایند طراحی مسکن روستایی در بازسازی، را با دوره های زمانی همبسته آن بررسی میکند. در تطبیق دو حوزه فرایند طراحی و بازسازی، مشارکت بازماندگان تاثیر بسزایی در طراحی مسکن دارد. در این تحقیق با رویکرد کیفی، نمونه پشتیبان، از میان روستاهای بازسازی شده پس از زلزله 1369 منجیل انتخاب شده است. بازبینی فرایند طراحی بازسازی مسکن در این زلزله با توجه به گذشت زمان طولانی از وقوع آن، دوره های مربوط به تصمیمگیری طراحی، ساخت و اجرای طرحها، بهره برداری و ایجاد تغییرات محتمل توسط کاربران در طرحها را دربردارد. نتایج پژوهش در گذار از دوران رسمی بازسازی تا زمان بهره برداری، بازه هایی را معرفی مینماید که به واسطه ایجاد تغییرات در روند بازسازی ایجاد شده اند. گذار از این بازه ها به مثابه شوکی میتوانند اتصال دوره ها را متزلزل نماید. تزلزلی که با عواملی از جمله، اعتماد در جامعه، میزان هماهنگی اقشار مختلف و سازمان یافتگی ذینفعان کنترل میشود.