بررسی سیر اندیشه های قانون گذار ایران پیرامون مجازات حبس و دیدگاه های موافق و مخالف

هرجا که جامعه ای تشکیل شده باشد، حقوق نیز وجود دارد و در جایی که دولت ها وضع مقرراتی را برای جریان نظم وهماهنگی زندگی اجتماعی مفید تشخیص می دهند ،ضروری است که این مقررات درباه ی کسانی که ان را نقض می کنند ، به موقع اجرا گذاشته شود وضمانت اجراهای پیش بینی شده نیز علیه انان اعمال گردد؛ شدیدترین این ضمانت اجراها ازنوع کیفری هستند و مجازات حبس یکی از شیوه های پذیرفته شده در پیشگیری از جرم وخطا یا تکرار ان ها ومجازات مجرمین به خصوص مرتکبین سرقت می باشد.این مقاله در قالب روش تحلیلی و توصیفی می باشد که می کوشد ضمن تحلیل تاریخی این مجازات سابقه تقنینی قانون مجازات ایران ؛تبیین اندیشه های موافقین ومخالفین به ارزیابی نقاط ضعف و قوت ناشی از اعمال این مجازات بپردازد.
سوالی که در این مقاله پیش می آید این است که نظر قانون گذار ایران پیرامون مجازات حبس کدام است؟ متاسفانه وجود عناوین مجرمانه زیاد با مجازات حبس ، حاکی از ان است که حبس کردن وزندان فرستادن به عنوان سهل الوصول ترین ابزار برای مجازات وتنبیه تلقی گردید است ،بدون انکه هدف مجازات ها را مدنظر داشته باشند .به همین دلایل و باعنایت به تبعات واثار منفی مجازات حبس ،می بایستی تجدید نظر اساسی در میزان و تعداد عناوین مجرمانه منجر به حبس صورت گرفته و همچنین قضات رسیدگی کننده به پرونده هارا به استفاده از مجازات های جایگزین ترغیب وتشویق نمود