جایگاه ایران در سیاست خارجی چین

چین، یکی از قدرت های بزرگ عصر کنونی، به ویژه به لحاظ اقتصادی، است و یکی از کنشگران فعال در این زمینه به شمار می آید. رویکرد سیاست خارجی چین در مورد کشورهای جهان، متفاوت است. هدف پژوهش حاضر، بررسی جایگاه ایران در سیاست خارجی چین است؛ براین اساس، پرسش پژوهش بر چیستی جایگاه ایران در سیاست خارجی این کشور استوار بوده و برای پاسخ به آن، این فرضیه را به آزمون می گذاریم که چین به منظور مقابله با یکجانبه گرایی آمریکا در منطقه خاورمیانه و تامین منافع اقتصادی ناشی از طرح های آینده خود در سطح نظام بین الملل، در دستگاه سیاست خارجی اش، جایگاه ویژه ای را به ایران اختصاص داده است. روش گردآوری داده ها، شیوه کتابخانه ای و الکترونیکی و روش پژوهش از نوع کیفی و ردیابی فرایند، و الهام گرفته از نظریه واقع گرایی است. یافته های پژوهش نشان می دهد که چین، برپایه سه راهبرد توسعه همکاری های اقتصادی، برای شکست و انحراف ایران را در سیاست خارجی خود مهم می داند و نگاه ویژه ای به ایران در منطقه خلیج فارس دارد. درواقع ایران، این امکان را برای چین فراهم می کند که منبع انرژی خود را تامین کند، نظم منطقه ای به رهبری آمریکا را به چالش بکشد، منطقه خاورمیانه را به نفع خود مصادره کند، مسیر مهار چین توسط آمریکا را منحرف کند، و بازار گسترده ای برای فروش محصولات خود داشته باشد.