مجازات جرائم خودزنی نیروهای مسلح در ایران و ایالات متحده آمریکا

خودزنی نیروهای مسلح در دو نظام حقوقی ایران و آمریکا، جرم انگاری شده است و خودزنی در این دو کشور در حالات متعددی، جرم است، در حالی که اصل جرم انگاری خودزنی نیروهای مسلح، مورد انتقاد است، در نظام حقوقی ایران در مواردی مجازات های سنگینی برای خودزنی نیروهای مسلح در نظر گرفته شده است.

این تحقیق از نوع نظری بوده و روش تحقیق به صورت توصیفی تحلیلی است و بر مبنای جمع آوری اطلاعات به صورت کتابخانه ای و با مراجعه به اسناد،کتب و مقالات صورت گرفته است.

ملاحظات اخلاقی:

در تحقیق حاضر، اصل امانتداری، صداقت، بی طرفی و اصالت اثر رعایت شده است.

نگاه به مقوله تناسب در دو نظام حقوق کیفری ایران و ایالات متحده آمریکا نسبت به خودزنی، تفاوت های اساسی دارد. عنصر تناسب از این جهت مهم ترین عنصر است که خودزنی در جامعه جرم تلقی نمی گردد و همین عمل در نیروهای مسلح می تواند شدیدترین مجازات را که اعدام و صلب است، به همراه داشته باشد، حتی در ایالات متحده آمریکا هم مجازات ده سال حبس و محرومیت از کلیه حقوق و مزایا و اخراج به مدت ده سال مجازات نامتناسبی محسوب می شود.

در مقایم مقایسه و از این جهت که در ایالات متحده آمریکا به تمامی ابعاد خودزنی در نیروهای مسلح توجه شده است و یک مجازات ترکیبی که شامل اخراج از کار برای مدتی و محرومیت از حقوق و مزایا برای مدت و در نهایت حبس برای مدتی می باشد، می توان گفت که عنصر تناسب در تعیین مجازات در این کشور بهتر رعایت شده است. مواد 83 و 134 قانون متحدالشکل عدالت نظامی 2016 تناسب در تعیین مجازات را با رعایت حداقل و حداکثر رعایت کرده اند، ماده 51 قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح 1382 نیز به جز در مورد محاربه این تناسب را رعایت کرده است.