اثربخشی زوج درمانی هیجان مدار بر کاهش دلزدگی زناشویی و افسردگی زوجین

زوجین همواره با چالش های بسیار جدی از جمله دلزدگی زناشویی و افسردگی در زندگی زناشویی خود مواجه هستند. این مشکلات می تواند ابعاد مختلف زندگی آن ها را تحت تاثیر خود قرار دهد. لذا هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی زوج درمانی هیجان مدار بر کاهش دلزدگی زناشویی و افسردگی زوجین بود.

روش پژوهش: 

روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون با گروه کنترل همراه با مرحله پیگیری 2 ماهه بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره و خدمات روانشناختی شهر کرمانشاه در سال 1400 بودند. در مرحله اول با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس تعداد 30 نفر زوج انتخاب و سپس به شیوه تصادفی ساده در 1 گروه آزمایش(15 زوج) و 1 گروه کنترل (15 زوج) جایگزین شدند. سپس زوجین گروه آزمایش تحت 10 جلسه 90 دقیقه ای زوج درمانی هیجان مدار قرار گرفت؛ اما گروه کنترل هیچ گونه مداخله‏ای دریافت نکرد و در لیست انتظار باقی ماند. از پرسشنامه دلزدگی زناشویی پاینز (2003) و سیاهه تجدیدنظر شده افسردگی بک و همکاران (1996) به منظور گردآوری اطلاعات استفاده شد. تجزیه و تحلیل اطلاعات به دست آمده از اجرای پرسشنامه ها از طریق نرم‏افزار SPSS نسخه 24 در دو بخش توصیفی و استنباطی (تحلیل واریانس آمیخته و آزمون تعقیبی بن‏فرونی) انجام پذیرفت.

نتایج نشان داد زوج درمانی مذکور در مرحله پس آزمون و پیگیری نسبت به گروه کنترل اثربخشی معناداری بر کاهش دلزدگی زناشویی و افسردگی زوجین داشته است (05/0>P).  

بر اساس نتایج پژوهش حاضر، می‏توان گفت که زوج درمانی هیجان مدار می تواند به عنوان شیوه‏های زوج درمانی برای کاهش دلزدگی زناشویی و افسردگی زوجین در مراکز مشاوره و خدمات روانشناختی به کار برده شوند.