بررسی میزان و عوامل موثر بر تجویز آنتی بیوتیک در بخش های مراقبت ویژه بیمارستان نمازی شیراز در سال 1399

آنتی بیوتیک ها از جمله پرمصرف ترین و پرهزینه ترین داروهای مورداستفاده در بیمارستان ها می باشند که مصرف بیش ازحد آن ها چالش هایی دارد. بخش مراقبت ویژه بیمارستان ها ازجمله بخش های پرمصرف این داروها می باشد. هدف از انجام این مطالعه، تعیین میزان و الگوی تجویز آنتی بیوتیک در بخش های مراقبت ویژه بیمارستان نمازی شیراز بر اساس نسخ دارویی بود.

در این مطالعه، تمام نسخ الکترونیکی در 16 بخش مراقبت ویژه بیمارستان نمازی در سال 1399، بازیابی و مورد بررسی قرارگرفت. ابزار جمع آوری در این مطالعه چک لیستی شامل اطلاعات هویتی بیماران و همچنین تاریخ و تعداد تجویز آنتی بیوتیک بود. از آزمون های آماری کای اسکویر برای بررسی ارتباط میان گروه های آنتی بیوتیکی تجویزشده با متغیرهای هویتی بیماران استفاده شد.

در این مطالعه  381003 نسخه الکترونیکی مورد بررسی قرار گرفت که 67002 نسخه (17/6%) حاوی آنتی بیوتیک بود. همچنین 5056 نفر از بیماران (98/9%) نیز آنتی بیوتیک دریافت کرده بودند. بر اساس نسخ، بیشترین میزان آنتی بیوتیک تجویزشده برای مردان و همچنین گروه سنی کمتر از 15 سال بود (0/05<P). بیماران بستری شده در فصل زمستان نیز بیشترین میزان تجویز آنتی بیوتیک را داشتند (0/05<p). در این مطالعه، پرتجویزترین گروه های آنتی بیوتیکی مربوط به بتالاکتام و کلرامفنیکل ها (32/89%)، سفالوسپورین ها (19/28%) و گلیکوپپتیدها (%18) بود.

نتایج این مطالعه نشان داد اگرچه کمتر از یک پنجم از نسخ دارویی حاوی آنتی بیوتیک بود اما تقریبا تمام بیماران بستری در بخش های مراقبت ویژه، آنتی بیوتیک دریافت کرده بودند. بااین وجود، پیشنهاد می شود در مطالعات آتی میزان تجویز آنتی بیوتیک بر اساس نسخ دارویی نیز ارزیابی شده تا مدیران بیمارستانی بتوانند ضمن کسب آمار دقیق تر نسبت به منابع دارویی بیمارستان، اقدامات مناسبی در راستای نظارت بر تجویز داروهای آنتی بیوتیکی انجام دهند.