طراحی و اعتبارسنجی الگوی گردشگری پزشکی در پزشکان و کارکنان دانشگاه علوم پزشکی استان اردبیل در سال 1401: یک مطالعه توصیفی

محدودیت های منابع ارزی باعث شده که صنعت گردشگری پزشکی از اهمیت خاصی برخوردار شود. بر همین اساس پژوهش حاضر با هدف طراحی و اعتبارسنجی الگوی گردشگری پزشکی در دو مرحله کیفی و کمی انجام گرفت.

این پژوهش از لحاظ هدف، اکتشافی و از لحاظ نوع، توصیفی است. جامعه آماری در مرحله کیفی 30 نفر از پزشکان استان اردبیل در سال 1401 که به صورت هدفمند و به شیوه ارجاع زنجیره ای انتخاب و در مرحله دوم و بر اساس جدول Morgan، 201 نفر از کارکنان شاغل در دانشگاه علوم پزشکی استان انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها در مرحله کیفی، مصاحبه نیمه ساختار یافته که به روش دلفی انجام و در مرحله کمی نیز از پرسش نامه بازطراحی شده منتج از مرحله اول و روش مدل سازی معادلات ساختاری استفاده گردید.

بر اساس یافته های پژوهش، مولفه های رشد اقتصادی (433/0=β)، اکوسیستم کارآفرینی (537/0=β)، کیفیت قوانین (437/0=β)، شبکه های اجتماعی (346/0=β)، چالش ها (482/0=β)، تنوع جاذبه ها و فرصت های فراغتی (539/0=β)، نیروی متخصص (345/0=β)، توسعه سیاست های گردشگری (742/0=β)، احترام به عقاید (339/0=β)، درآمد پایدار (407/0=β)، خدمات اسلامی پزشکی (369/0=β)، اثربخشی و کارآیی (454/0=β)، مشارکت (608/0=β)، زبان مشترک (523/0=β)، زیرساخت های پزشکی (427/0=β)، هزینه ها (384/0=β)، ظرفیت های طبیعی (375/0=β) و تعرفه خدمات پزشکی (517/0=β) به عنوان مولفه های موثر بر گردشگری پزشکی شناسایی شدند.

توسعه سیاست های گردشگری و داشتن نقشه راه سهم به سزایی در توسعه گردشگری پزشکی دارد. هم چنین، افزایش مشارکت مردمی، ایجاد مشاغل مرتبط، شناساندن جاذبه های گردشگری، آزادسازی اقتصادی و بهبود روابط سیاسی و مقررات روادید از سیاست های تاثیرگذار فرابخشی می باشند.