امتیازات و ویژگی های شب قدر درمنابع شیعه: تحلیل صدوری و فقه الحدیثی

در فرهنگ قرآن کریم و روایات معصومین (ع) شب قدر، شبی باعظمت درسال بوده؛ وامتیازات این شب بر شب های دیگر به اعتبار اموری است که دراین شب مقدرمی گردد. این مقاله به تحلیل صدوری (سندی) و فقه الحدیثی (متنی) روایت های مربوط  به خصوصیات و ویژگی های شب قدردرمنابع شیعه برآمده است. این روایات به دو دسته موضوعی تقسیم بندی می شوند؛ دسته اول خصوصیاتی هستند که مربوط به انجام امورحکیمانه معنوی توسط فرشتگان دراین شب می شود؛ و در دسته دوم از روایات خصوصیاتی مطرح می شود که مربوط به امور مادی و ظاهری شب قدر است. روش پژوهش در این مقاله از نظر گردآوری، کتابخانه ای و از نظر تحلیلی، اجتهادی بوده است. درتحلیل صدوری، با توجه به اولویت قرن وترتیب زمانی صدورروایات درمصادراولیه هریک، به اعتبارسنجی این روایات ازحیث مصدروسند، ازجهت اتصال سند و صحت راویان پرداخته شده که طی پژوهش به عمل آمده مشخص گردید که در نهایت از18 روایت،4 روایت صحیح السند،2 روایت موثق وبقیه ضعیف السند می باشند؛ و درتحلیل فقه الحدیثی شرح محتوایی روایات مدنظر قرار داده شده است وخلاصه مضمون این روایات این است که لیله القدر شب نازل شدن قرآن کریم، شب تقدیر امور و برنامه ریزی سال وعهده داری آن توسط اهل بیت (ع)، شب نزول فرشتگان برصاحب الامر و شب ایمن و سلامت بودن تا دمیدن سپیده بوده؛ و این شب درهرسال، تکرارشده، به عنوان آغاز و پایان سال وابتدای خلقت بشمارآمده و دارای نشانه های انحصاری است.