ارائه الگوی مدیریت تعارض ستادهای اداری و حرفه ای با رویکرد بهبود عملکرد- مورد مطالعه بیمارستان های شهر تهران

مقاله حاضر با هدف طراحی و تبیین الگوی مدیریت تعارض ستادهای اداری و حرفه ای با رویکرد بهبود عملکرد در بیمارستان های شهر تهران انجام شد. پژوهش به لحاظ هدف، کاربردی و به لحاظ نوع داده ها، آمیخته (کیفی-کمی) از نوع اکتشافی  بود. جامعه مورد مطالعه در بخش کیفی شامل خبرگان دانشگاهی (اساتید مدیریت دولتی) و سازمانی (کارشناسان بهداشت) و در بخش کمی شامل کلیه کارکنان ستاد اداری و حرفه ای بیمارستان های شهر تهران بود. حجم نمونه در بخش کیفی 12 مصاحبه شونده با توجه به اصل اشباع و روش نمونه گیری هدفمند و در بخش کمی 291 نفر که بر اساس روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. ابزارگردآوری داده ها در بخش کیفی مصاحبه های نیمه ساختار یافته و در بخش کمی پرسشنامه محقق ساخته 61 گویه ای برگرفته از مبانی نظری، پیشینه پژوهش و مصاحبه با خبرگان بود. در بخش کیفی به منظور محاسبه روایی از نظر خبرگان و برای محاسبه پایایی روش بازآزمون و توافق درون آزمودنی استفاده شد و در بخش کمی به منظور محاسبه روایی از روایی محتوایی و سازه و همین طور به منظور محاسبه پایایی از ضرایب آلفای کرونباخ و پایایی ترکیبی استفاده شد، که نتایج بیانگر روا و پایا بودن ابزارها بود. روش تجزیه و تحلیل داده ها کدگذاری باز، محوری و انتخابی و در بخش کمی شامل مدلسازی معادلات ساختاری بود. یافته ها نشان داد مدل تدوین شده دارای ابعاد مدیریت تعارض شامل تعارض سازمانی با مولفه های مدیریت استراتژی، مدیریت برای راه حل گرایی، عدم مقابله و کنترل و تعارض فردی با مولفه های دانش، نگرش و مهارت و همچنین ابعاد عملکرد شامل عملکرد سازمانی با مولفه های عوامل حرفه ای، تصمیم گیری و مسولیت شغلی؛ عملکرد مدیریتی با مولفه های پشتیبانی، برنامه ریزی و رهبری؛ عملکرد تخصصی با مولفه های دانش تخصصی، مهارت تخصصی و بینش تخصصی بود. در نهایت بر اساس یافته های بخش کیفی و کمی(شاخص های برازش) الگوی مدیریت تعارض ستادهای اداری و حرفه ای با رویکرد بهبود عملکرد در بیمارستان های شهر تهران،از اعتبار مناسبی برخوردار بود.