مدلسازی ساختاری تفسیری پیشران های نوسازی استراتژیک در سازمان های توسعه ای ایران

دگرگونی سازمان ها و صنایع مستلزم نوسازی راهبردی است و با توجه به نااطمینانی موجود در محیط های رقابتی، مدیران با شناسایی و رتبه بندی پیشران های نوسازی راهبردی، می توانند زمینه نوسازی و تحول را در سازمان ها فراهم نمایند. بر اساس این، هدف از انجام پژوهش حاضر، شناسایی و سطح بندی پیشران های نوسازی راهبردی در سازمان های توسعه ای ایران است.

طرح پژوهش/ روش‏ شناسی/ رویکرد: 

شناسایی پیشران های نوسازی راهبردی از طریق مصاحبه های نیمه ساختار یافته بر پایه تکنیک اشباع نظری با 22 نفر از استادان و مدیران اسبق و فعلی ایدرو انجام گرفت. به منظور سطح بندی پیشران های شناسایی شده از نظرات 58 نفر از مدیران میانی و ارشد شرکت های دولتی تابع ایدرو با روش نمونه گیری هدفمند و با کمک پرسشنامه استفاده شد.

کدگذاری مصاحبه ها با استفاده از نرم افزار مکس ‏کیودا به شناسایی 15 پیشران در شکل گیری نوسازی راهبردی منجر شد. پیشران های شناسایی شده با روش ساختاری تفسیری به تشکیل شش سطح منجر شد که قابلیت های سازمان و قدرت انطباق پذیری اثرگذارترین و صلاحیت های کارکنان و تحلیل صحیح از بازار اثرپذیرترین عوامل بودند.

ارزش/ اصالت پژوهش:

 مدلسازی پیشران های نوسازی راهبردی می تواند به کاهش شکاف نظری پژوهش منجر شود. سهم پژوهش حاضر آن است که مدیران و تصمیم گیرندگان کلیدی شرکت های دولتی تابع ایدرو، پیشران های نوسازی راهبردی را شناسایی کنند و با سرمایه گذاری در اثربخش ترین عوامل، زمینه نوسازی و تحول شرکت ها را فراهم سازند.