بررسی میزان حذف ترکیب مختل کننده ی غدد درون ریز دی اتیل فتالات از محلول های آبی با استفاده از فرآیند ازن زنی کاتالیستی

ظهور صنایع شیمیایی جدید باعث رها شدن مقدار زیادی ترکیبات آلی شامل محصولات جانبی صنعتی، حشره کش ها و سایر مواد شیمیایی در طبیعت شده است. ترکیبات مختل کننده ی غدد درون ریز یک گروه از آلاینده های خطرناک و پیچیده ی شناخته شده در فاضلاب و منابع آبی در سراسر جهان هستند که به طور طبیعی یا در نتیجه ی فعالیت های انسانی تولید می شوند. در این مطالعه سعی بر آن است که دی اتیل فتالات توسط فرآیند اکسیداسیون پیشرفته ازن زنی در حضور کربن فعال تولید شده از درخت اسکنبیل از محیط های آبی حذف گردد.

این مطالعه آزمایشگاهی در یک راکتور با حجم نمونه 100  میلی لیتر انجام گردید. در هر آزمایش محلول دی اتیل فتالات در غلظت مورد نظر به درون پایلوت ریخته شد و ازن با غلظت 8/0 میلی گرم در دقیقه به محلول آزمایش تزریق می شد. متغیرهای مورد مطالعه شامل pH  (2-8)، زمان تماس (2 تا 30 دقیقه)، غلظت آلاینده (5-25 میلی گرم در لیتر) و دوز کاتالیست (025/0-1/0 گرم) بودند. در انتهای هر آزمایش از پایلوت نمونه گیری شد و جهت تعیین دی اتیل فتالات باقیمانده توسط دستگاه HPLC آنالیز گردید.

نتایج نشان داد که در شرایط بهینه pH معادل 8/6 و دوز ازن 8/0 میلی گرم در دقیقه و زمان تماس 30 دقیقه، ازن زنی تنها توانست 60 درصد دی اتیل فتالات را حذف نماید  ودر همین شرایط ازن زنی کاتالیستی با میزان 075/0 گرم در لیتر کربن حاصل از درخت اسکنبیل توانست 94 درصد دی اتیل فتالات حذف نماید.

نتایج این پژوهش نشان داد که ازن زنی کاتالیستی با کربن حاصل از ضایعات چوب درخت اسکنبیل می تواند به عنوان یک روش تصفیه پیشرفته مورد استفاده قرار گیرد.