جایگاه طلب سلامتی جسم و روان در دعاها

بهترین ابزار ارتباطی بندگان با خداوند، دعا است که با هر زبانی محقق و خواسته ها و نیازها بر معبود عرضه می گردد. با وجود این امکان، کیفیت دعا کردن و حاجاتی که از آفریدگار عالمیان درخواست می شود، به محتوای دعای انسان ها غنا می بخشد و همراه با عرضه حاجات، تعالی روح و رشد معنوی انسان را نیز دربردارد. از این رو در کتاب های حدیثی و غیرحدیثی تشیع دعاهای فراوانی از امامان شیعه وارد شده است که هم عرضه حاجات است و هم مملو از معارف ناب شیعی. یکی از موضوعاتی که در بسیاری از این دعاها وارد شده است و نشان از اهمیت اسلام بدان می باشد، دعا برای سلامتی جسم و روان است، لذا هدف این پژوهش بررسی جایگاه طلب سلامتی جسم و روان در ادعیه است. این تحقیق با روش توصیفی تحلیلی و با تحلیل مفهومی و اسنادی صورت گرفت. دعا هایی که بر طلب سلامتی جسم و روان دلالت دارند، جمع آوری، تدوین و تبیین گردیده است. یافته های تحقیق حکایت از آن داشت که در دعاهای وارد شده فراوان از خداوند متعال درخواست سلامت جسم و روان شده است. سلامت جسم موجب استفاده حداکثری از نعمت های الهی و نیز به جای آوردن تکالیف الهی و بندگی مطلوب است و سلامت روان -که با باورهای صحیح و آراستن به فضایل اخلاقی و پیراستگی از رذایل اخلاقی شکل می گیرد- موجب ارتباط مطلوب با خداوند متعال، هستی و انسان ها خواهد بود.