عوامل بازدارنده و تسهیل کننده سالمندی فعال در ایران: یک مطالعه کیفی

برنامه ریزی برای سالمندی فعال با هدف مدیریت شرایط سالمندی، از اولویت های اجتناب ناپذیری است که نیازمند شناخت موانع و تسهیل کننده ها از دیدگاه ذی نفعان است. این مطالعه با هدف کشف عوامل بازدارنده و تسهیل کننده سالمندی فعال انجام شد.

این مطالعه کیفی با روش تحلیل محتوای مرسوم با مشارکت20 سالمند و 21صاحب نظر درزمینه سالمندی طی مصاحبه های عمیق نیمه ساختاریافته و 2 جلسه گروه متمرکز در سال1401 انجام شد. شرکت کنندگان به طور هدفمند براساس حداکثر تنوع و معیارهای ورود مطالعه انتخاب شدند.‎ تجزیه وتحلیل اطلاعات براساس رویکرد تحلیل محتوای مرسوم با الگوریتم لاندمن و گرانهایم انجام شد.‎ به منظور تعیین صحت داده ها از معیارهای مقبولیت، همسانی، تاییدپذیری و انتقال پذیری استفاده شد.

4طبقه اصلی برای عوامل بازدارنده سالمندی فعال شامل موانع فردی، موانع خانوادگی، موانع ساختاری در جامعه و موانع سیستم بهداشتی و4 طبقه اصلی برای تسهیل کننده های سالمندی فعال شامل ظرفیت وجودی سالمند، ظرفیت خانواده، ظرفیت جامعه و ظرفیت سیستم بهداشتی پدیدار شد.

در این مطالعه مانع سیستم بهداشتی به عنوان یکی از موانع جهت توجه و پرداختن به آن برای برنامه ریزی های سالمندی فعال مطرح شد. نتایج این مطالعه، منبع ارزشمندی برای ذی نفعانی چون متخصصین حوزه سالمندی، محققین و مراکز مراقبت های بهداشتی برای شناسایی عوامل بازدارنده و تسهیل کننده های سالمندی فعال و کاربرد آن در برنامه ریزی و توسعه برنامه های مداخله ای ارتقای سالمندی فعال فراهم می کند.