بررسی مقایسه ای رابطه کمردرد و زانودرد با تعادل پویای سالمندان ساکن سرای سالمندان شهر مشهد

اختلال تعادل یک عامل خطر مهم در افراد مسن هنگام راه رفتن است. زانودرد و کمردرد از شایع ترین اختلالات مربوط به افزایش سن می باشند که تعادل سالمندان را مختل می کنند. هدف این مطالعه بررسی رابطه کمردرد مزمن و زانو درد مزمن با تعادل پویا در سالمندان است.

در این مطالعه مقطعی تحلیلی79 نفر از سالمندان 65 سال و بالاتر ساکن سرای سالمندان شهر مشهد،  به شیوه سرشماری براساس معیارهای ورود و خروج مطالعه انتخاب شدند. علاوه بر اندازه گیری اطلاعات جمعیت شناختی، ارزیابی ترس از زمین خوردن با نسخه فارسی پرسش نامه ترس از زمین خوردن-فرم بین المللی و ارزیابی درد با مقیاس بصری سنجش درد انجام شد. برای ارزیابی تعادل پویا ، آزمون برخاستن و راه رفتن زمان دار از شرکت کنندگان گرفته شد. تحلیل داده ها با نرم افزار SPSS نسخه 23 انجام شد.

بین 3 گروه سالمندان (گروه کمردرد، گروه زانودرد و گروه کنترل) در مقادیر آزمون تعادلی تفاوت معنادار شد (P=0/05). با افزایش نمره پرسش نامه ترس از زمین خوردن، میانگین مقادیر آزمون تعادلی افزایش معناداری داشت (P=0/01). با افزایش سن، میانگین مقادیر آزمون تعادلی به صورت معناداری افزایش یافت (P=0/006).

تعادل پویا در سالمندان با زانودرد مزمن نسبت به سالمندان با کمردرد مزمن ضعیف تر بود. بنابراین تمرکز بر پیشگیری و درمان آسیب های زانو در سنین پایین تر، نقش مهمی در پیشگیری از بر هم خوردن تعادل در سالمندان خواهد داشت.