عوامل راهبردی موثر بر همکاری بانک ها با فین تک ها

بانکداری سنتی برای بهبود فرایندها و خدمات خود به نوآوری های و فناوری های جدید فین تک ها نیاز دارد. عوامل مختلفی روی همکاری بانک ها و فین تک ها تاثیر دارند که بعضی از آن ها به درون بانک ها و برخی دیگر به محیط بانکداری ارتباط دارند. هدف پژوهش حاضر، شناسایی و تحلیل عوامل راهبردی موثر روی همکاری بانک ها و فین تک هاست.

روش شناسی: 

تحقیق حاضر از نظر جهت گیری، کاربردی و از حیث روش شناسی، دارای ماهیت کمی است. برای تحلیل داده ها از دو روش دلفی فازی و دیمتل فازی استفاده شد. از روش دلفی فازی برای غربال عوامل راهبردی پژوهش و از تکنیک دیمتل فازی به منظور شناسایی اثرگذارترین عوامل استفاده شد. برای جمع آوری داده ها دو ابزار مصاحبه و پرسشنامه بکار گرفته شد. پرسشنامه های تحقیق عبارت بودند از: پرسشنامه غربال فازی و پرسشنامه اثرسنجی.

در ابتدا از طریق مرور پیشینه و مصاحبه با خبرگان، 28 عامل راهبردی (14 عامل داخلی و 14 عامل خارجی) شناسایی شد. این عوامل با تکنیک دلفی فازی غربال شدند. 10 عامل داخلی و هشت عامل خارجی دارای عدد دیفازی بیشتر از 7/0 بودند و برای تحلیل با دیمتل فازی انتخاب شدند. تحلیل عوامل داخلی با دیمتل فازی نشان داد که عوامل ماهیت نیازهای مشتریان بانک، آینده اندیشی مدیران ارشد بانک، فرهنگ ریسک پذیری بین مدیران و کارشناسان ارشد و چابکی ساختار و فرایندهای بانک دارای بیشترین خالص اثر و اثرگذاری هستند. در رابطه با عوامل خارجی، عوامل شدت رقابت بین بانک ها، نظام کارمزد، عملکرد رگولاتوردر قانونگذاری و ریسک ها و ملاحظات امنیتی مربوط به فین تک ها موثرترین عوامل روی همکاری بانک ها و فین تک ها بودند