مساحی و بررسی متغیرهای زیست سنجی صنوبرکاری های استان گیلان

به منظور برنامه ریزی و بهبود تصمیم گیری های مدیریتی برای توسعه زراعت چوب در استان گیلان، مشخصه های سطح، پراکنش و متغیرهای زیست سنجی درختان صنوبر این استان به تفکیک هر شهرستان اندازه گیری شد. برای اجرای این تحقیق، ابتدا از طریق عملیات میدانی، عرصه صنوبرکاری ها با استفاده از سیستم موقعیت یاب جهانی (GPS) به صورت صددرصد برداشت شد. سپس در هر قطعه صنوبرکاری به ازای هر مساحت 2000 متر مربعی، نه پایه درخت میانی برای متغیرهای زیست سنجی اندازه گیری شد. نمودار همبستگی مشخصه های سطح و رویش درختان با شاخص های اقلیمی و خاک نیز تعیین شد. براساس یافته های پژوهش، سطح کل صنوبرکاری های استان گیلان 12179 هکتار در سال 1398 و بیشترین آن مربوط به شهرستان صومعه سرا با 6944 هکتار است که شامل 8/11 درصد سطح شهرستان می شود. این شهرستان با بیشترین تعداد و حجم در رتبه اول کشت درختان صنوبر قرار دارد. سه شهرستان آستارا، املش و فومن کمترین سطح صنوبرکاری را در استان دارند. بیشترین میانگین سنی درختان در شهرستان های رودبار و طوالش و کمترین میانگین سنی و تعداد درختان در شهرستان فومن به دست آمد. مشخصه های تعداد کل درختان، حجم و سطح صنوبرکاری بیشترین ضریب همبستگی را با شاخص های اقلیمی و متغیر نیتروژن کل نشان دادند. یافته های این پژوهش می تواند اطلاعات مبنایی باارزشی برای استفاده در پایش سطح صنوبرکاری ها، برنامه ریزی ها و تصمیم گیری های مدیریتی و شناخت مناطق مستعد صنوبرکاری در زمینه زراعت چوب در استان گیلان و کشور باشد.