تجارب دانش آموختگان علوم ورزشی شاغل در باشگاه های ورزشی: یک رویکرد پدیدارشناسانه

هدف این پژوهش، مطالعه تجارب دانش آموختگان علوم ورزشی شاغل در باشگاه های ورزشی از منظر تجارب فردی به دست آمده، محیط و یادگیری در محیط آموزشی است.

روش پژوهش: 

با توجه به ماهیت تحقیق از روش پدیدارشناسی استفاده شد. مشارکت کنندگان، دانش آموختگان علوم ورزشی بودند که کسب وکار ورزشی را راه اندازی کرده بودند. در این زمینه از نمونه گیری گلوله برفی و نیز مصاحبه عمیق استفاده شد که نمونه گیری تا رسیدن به اشباع نظری ادامه داشت. از مشارکت کننده سیزدهم به بعد مفاهیم استخراج شده تکراری بود.

بر این اساس، هشت درون مایه اصلی استخراج شد که عبارت بود از: نیاز به صبور بودن، تلاش برای کسب دانش و مهارت های فردی، نیاز به داشتن اعتمادبه نفس، سخت و طاقت فرسا بودن محیط کسب وکار (گرفتن انواع مجوز)، خلا برنامه های درسی ارایه شده، کیفیت تعامل استادان با دانشجویان در فرایندهای آموزشی و نوآوری داشتن در فرایند کسب وکار و فرایندهای مدیریتی دانشکده های علوم ورزشی.

بررسی دیدگاه ها و ادراک دانش آموختگان علوم ورزشی در زمینه تجارب به دست آمده، آموزش های علوم ورزشی و محیط کسب وکار نشان می دهد نگرش دانش آموختگان برای مدیریت کسب وکار، داشتن مهارت های فردی و تلاش برای به دست آوردن دانش و نوآوری متناسب با تغییرات به روز ورزش بااهمیت است.