مقایسه اثربخشی درمان فراشناخت و مهارت حل مسئله بر سازگاری روانی- اجتماعی بیماران مبتلابه سندرم روده تحریک پذیر

بهره گیری از رویکردهای نوین روان شناسی در کنار درمان های زیستی، اقدامی موثر در جهت سازگاری روانی- اجتماعی بیماران هست، مطالعه حاضر باهدف مقایسه اثربخشی درمان فراشناخت و مهارت حل مسیله بر سازگاری روانی- اجتماعی بیماران مبتلابه سندرم روده تحریک پذیر انجام شد.

پژوهش حاضر نیمه تجربی دو گروهی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه مداخله و کنترل همراه با دوره پیگیری بود. جامعه پژوهش حاضر شامل تمامی بیماران مبتلابه سندرم روده تحریک پذیر مراجعه کننده به مرکز تخصصی و فوق-تخصصی بیمارستان میلاد در شش ماه نخست سال 1400 بودند؛ که از جامعه هدف 45 نفر واجد شرایط که داوطلب مشارکت در پژوهش بودند، به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه مداخله و یک کنترل قرار گرفتند. ابزار گردآوری اطلاعات مقیاس سازگاری روانی- اجتماعی دروگاتیس (1986) بودند. تحلیل داده ها با نرم افزار SPSS نسخه 22 و آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر در سطح معنا داری 05/0=α انجام شد.

نتایج نشان داد بین گروه های مداخله و کنترل تفاوت معنی دار وجود داشت؛ و درمان فراشناخت و مهارت حل مسیله  در افزایش سازگاری روانی- اجتماعی بیماران مبتلابه سندرم روده تحریک پذیر موثر بود و این نتایج در دوره پیگیری تداوم داشت (05/0>P). همچنین، نتایج آزمون تعقیبی بن فرونی حاکی از آن بود که بین نمرات سازگاری روانی- اجتماعی در دو گروه مهارت حل مسیله و درمان فراشناخت تفاوت معنی دار وجود نداشت (05/0).

آموزش درمان فراشناخت و مهارت حل مسیله می تواند به عنوان یک به عنوان یک روش درمانی مکمل در کنار روش های پزشکی جهت سازگاری روانی- اجتماعی بیماران مبتلابه سندرم روده تحریک پذیر مورداستفاده قرار گیرد.