پیش بینی رفتارهای بزهکارانه نوجوانان براساس سبک های تربیتی والدین با میانجی گری باورهای معنوی و عزت نفس

در طول تاریخ زندگی بشر در ابعاد مختلف فردی و اجتماعی پدیده بزهکاری زندگی افراد جامعه را تحت الشعاع قرار داده است. پلیس می تواند نقش بسزایی در پیشگیری از جرایم تمام آحاد جامعه ازجمله نوجوانان داشته باشد. پژوهش حاضر پیش بینی رفتارهای بزهکارانه بر اساس سبک های تربیتی والدین با میانجی گری باورهای معنوی و عزت نفس با تاکید بر رویکرد پیشگیری از جرم در جوانان بود.

ماهیت از نظر هدف پژوهش کاربردی و روش پژوهش توصیفی -همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر متشکل از تمامی نوجوانان 15 تا 18 ساله شهر تهران در سال 1400 بود. حجم نمونه نهایی 224 نفر از طریق فرمول کوکران تعیین شد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های استاندارد رفتار بزهکارانه فضلی(1389)، سبک تربیتی والدین مکلون و مررل (1998)، باورهای مذهبی آذربایجانی (1382) و عزت نفس کوپر اسمیت (1967) استفاده شد. داده ها توسط آزمون ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر تحلیل شدند.

نشان داد سبک فرزند پروی ادراک شده مستبدانه، سبک فرزند پروی مقتدرانه و سبک فرزند پروی ادراک شده سهل گیرانه با میانجی گری عزت نفس، رفتار بزهکارانه را پیش بینی می کنند. همچنین سبک فرزند پروری ادراک شده مستبدانه، سبک فرزند پروی مقتدرانه و سبک فرزند پروی سهل گیرانه بامیانجی گری باورهای معنوی بر رفتار بزهکارانه تاثیر ندارد. با توجه به سه متغیر مورد سنجش، در کاهش رفتارهای بزهکارانه ،پلیس می تواند در حوزه پیشگیری از جرم در چشم انداز و افق آینده گام های موثری در این راستا بردارد .