بررسی میزان اضطراب ناشی از همه گیری کووید در دانشجویان دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مازندران سال 1400

هدف از این مطالعه ارزیابی وضعیت اضطراب به عنوان یکی از شاخص های تعیین سلامت روانی دانشجویان دندانپزشکی ساری در دوران اپیدمی ویروس covid-19 می باشد.

این مطالعه مقطعی، در سال 1400 بین همه دانشجویان ورودی 95 تا 97،که به روش سرشماری انتخاب شدند، شامل 143 نفر در دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مازندران در شهر ساری انجام پذیرفت .ابزار جمع آوری اطلاعات مورد نیاز، پرسشنامه دموگرافیک و پرسشنامه محقق ساخته اضطراب ناشی از کووید-19 می باشد. براساس نمره ای که شرکت کنندگان در این پرسشنامه کسب کردند به سه سطح اضطراب تقسیم شدند که شامل سطح اضطراب پایین، متوسط و بالا بود.آنالیز داده ها با آزمون مجذور کای در نرم افزار SPSS انجام شد.

143 نفر شامل 47 (9/32 درصد) نفر از ورودی 95، 55 (38/5 درصد) نفر از ورودی 96 و 41 (28/7 درصد) نفر از ورودی 97 در این مطالعه شرکت کردند. 73 (51 درصد) نفر از شرکت کنندگان زن بودند. نتایج این مطالعه نشان داد که 50/3 درصد دانشجویان سطح اضطراب پایین، 46/9 درصد سطح اضطراب متوسط و 2/8 درصد سطح اضطراب بالا را تجربه می کنند. هم چنین ارتباط معنی داری میان سال تحصیلی و سطح اضطراب مشاهده شد بدین صورت که دانشجویان سال جدیدتر سطح اضطراب بالاتری را نشان دادند(0/05P<). ارتباط معنی داری میان جنس و محل سکونت با سطح اضطراب مشاهده نشد (0/05P>).

میان سطح اضطراب و سال تحصیلی دانشجویان ارتباط معنی داری وجود دارد به این صورت در ورودی های جدیدتر سطح استرس بالاتر است. جهت کاهش سطح اضطراب دانشجویان نیاز به تجدید نظر در مدیریت کنترل عفونت، بهبود محیط کار و یادگیری نحوه برخورد با بیماران به منظور محافظت از همه و هم چنین آموزش و پشتیبانی از طرف موسسات دانشگاهی می باشد