تعیین و رتبه بندی اجزاء مدل کیفی تکیه گاه سازی آموزشی در نظام آموزش متوسطه ایران

تاثیر شیوه های آموزش بر کیفیت آموزشی، در بسیاری از پژوهش ها به اثبات رسیده است. هدف از پژوهش حاضر، تعیین و رتبه بندی اجزاء مدل کیفی تکیه گاه سازی آموزشی در نظام آموزش متوسطه ایران بود.

روش پژوهش: 

روش تحقیق کیفی - کمی بوده، جامعه آماری بخش کیفی خبرگان و متخصصان حوزه یادگیری - یاددهی، روش های تدریس و تکیه گاه سازی و اسناد مکتوب مرتبط با موضوع شامل مقالات و پژوهش های علمی و کتب مرتبط تالیفی و در بخش اولویت بندی مدیران عالی و میانی معاونت های ادارات آموزش و پرورش بود. در بخش کیفی با استفاده از روش نمونه گیری گلوله برفی تا رسیدن به اشباع نظری با 13 خبره، مصاحبه عمیق انجام گرفته و با روش هدفمند برای اسناد، 18 سند (متن) مورد بررسی قرار گرفته و در بخش اولویت بندی، 35 نفر با روش نمونه گیری هدفمند، انتخاب و به پرسشنامه ماتریسی پاسخ دادند. برای تعیین روایی و پایایی در مرحله کیفی از بررسی های لازم شامل مقبولیت (بازنگری خبرگان) و قابلیت تایید (بازبینی مجدد خبرگان) و در بخش اولویت بندی، محتوای پرسشنامه ماتریسی از نظر قابل فهم بودن و گویا بودن مورد تایید پنج تن از خبرگان دانشگاهی و سازمانی قرار گرفته و پایایی با نرخ ناسازگاری معیارها بین 01/0 تا 06/0 محاسبه گردید. داده های کیفی از طریق زمینه نظریه ای و و داده های اولویت بندی با تکنیک فرایند تحلیل سلسله مراتبی (AHP) در نرم افزار Expert Choice تحلیل گردید.

نتایج بخش کیفی حاکی از آن بوده که مدل کیفی تکیه گاه سازی آموزشی در نظام آموزش متوسطه ایران شامل 10 مقوله (توسعه منابع انسانی و غیرانسانی، بهسازی و توسعه سیستم آموزشی، شیوه های یاددهی - یادگیری، فرهنگ سازی و ارتباطات، قوانین و رفتارهای حمایتی، نظارت بر عملکرد، راهبردهای  مبتنی بر شناخت و فراشناخت، راهبردهای  مبتنی بر انگیزش، پیشرفت ذهنی و پیشرفت علمی)، 21 زیرمقوله (توسعه منابع انسانی، توانمندسازی دانش آموزان، توسعه امکانات سخت افزاری و نرم افزاری، تدریس مشارکتی و تعاملی، ساده سازی تکلیف، یادگیری مجازی، یاددهی مبتنی بر تیوری های علمی، فرهنگ سازی بین والدین و معلمان، ارتباطات موثر، رفتارهای حمایتی، راهبردها و دستورالعمل های درون و برون سازمانی، درگیری ذهنی و تحصیلی، ارزیابی مداوم، راهبردهای  فراشناختی، راهبردهای  شناختی، راهبردهای  شناختی و فراشناختی، راهبردهای  انگیزشی، بهزیستی روانی، به فعلیت رسیدن استعدادهای بالقوه، بهبود روند یادگیری و پیشرفت تحصیلی) و 134 نشانگر است که در قالب شرایط علی، زمینه ای، مداخله ای، راهبردها و پیامد در مدل پارادایمی پژوهش جای گرفتند.

نتایج بخش اولویت بندی هم، حاکی از اهمیت بیشتر «پیامد» و مولفه «پیشرفت تحصیلی» داشته است