بررسی تاثیر مشاوره گروهی به شیوه شناختی-رفتاری بر فرسودگی تحصیلی دانش آموزان متوسط

سرزندگی تحصیلی متغیری مهم در عرصه موفقیت دانش آموزان است. پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثر بخشی آموزش شناختی رفتاری با آموزش راهبردهای طرحواره محور کمال گرایی تحصیلی بر سرزندگی تحصیلی  دانش آموزان دختر دوره متوسطه دوم دارای کمال گرایی تحصیلی اجرا شد. 

روش پژوهش:

 روش گردآوری داده ها، از نوع  نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری دو ماهه با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل دانش آموزان دختر دوره متوسطه دوم شهرستان جیرفت در پاییز 1400  بودند. در مرحله اول، 48  نفر انتخاب و سپس در مرحله دوم به صورت تصادفی در سه گروه (هر گروه 16 نفر) گمارده شدند. برای جمع آوری داده ها، مقیاس سرزندگی تحصیلی حسین چاری و دهقانی زاده (1391)، در سه مرحله پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری استفاده شد. آموزش شناختی-رفتاری و آموزش راهبردهای طرحواره محور کمال گرایی تحصیلی هر یک طی 8 جلسه 90 دقیقه ای اجرا شدند. داده ها از طریق تحلیل کوواریانس و آزمون تعقیبی بونفرونی به وسیه نرم افزار SPSS نسخه 26 تحلیل شد.

نتایج پژوهش نشان داد که در سرزندگی تحصیلی (11/26=F؛ 001/0P<) بین آموزش شناختی-رفتاری و آموزش راهبردهای طرحواره محور کمال گرایی تحصیلی با گروه کنترل تفاوت معنادار وجود دارد. بین آموزش شناختی-رفتاری و آموزش راهبردهای مقابله ای طرحواره محور در سرزندگی تحصیلی تفاوت معناداری بدست نیامد (05/0<P).

می توان نتیجه گرفت که دو رویکرد آموزش شناختی-رفتاری و آموزش راهبردهای مقابله ای طرحواره محور برای افزایش سطح سرزندگی تحصیلی اثربخش است، بنابراین می توان از این دو نوع آموزش برای دانش آموزان دختر استفاده کرد.