تاثیر مکانیزاسیون بر سطوح مختلف امنیت زیستی در برخی از مزارع دومنظوره پرورش ماهی قزل آلای رنگین کمان در استان مرکزی

در این تحقیق 30 مزرعه از پنج شهرستان استان مرکزی مورد ارزیابی و ممیزی امنیت زیستی قرارگرفت. فرم های بررسی گذرگاه های خطر، تجهیزات مکانیزاسیون به کار رفته در مزرعه و ممیزی امنیت زیستی (استاندارد سازمان دامپزشکی کشور)، برای هر مزرعه تکمیل گردید. ارتباط مکانیزاسیون و سطح امنیت زیستی با استفاده از آنالیز همبستگی و برای ارزیابی احتمال خطر از مدل نیمه کمی استفاده شد. نتایج حاصل از این بررسی نشان دهنده بیشینه احتمال خطر با شاخص عددی 40/0 برای مزارع دو منظوره کشاورزی اراک و فراهان و بیشینه میانگین احتمال خطر (±خطای استاندارد) با 022/0±205/0 در شهرستان فراهان و کمینه احتمال خطر با شاخص عددی 03/0 برای اراک و شازند و کمینه میانگین عددی احتمال خطر (±خطای استاندارد) با 016/0±15/0 در مزارع پرورش ماهی قزل آلای رنگین کمان شازند به دست آمد. متوسط احتمال خطر در سطح کل مزارع منتخب شهرستان های معین مورد مطالعه استان مرکزی 009/±18/0 محاسبه گردیدکه نشان دهنده قرارگرفتن تمامی مزارع منتخب مورد مطالعه در رده خطر احتمالی متوسط (سطح B) بود. جهت آزمون رابطه دو متغیر احتمال خطر و درجه مکانیزاسیون از آزمون همبستگی پیرسون استفاده شد. بین میزان احتمال خطر و درجه مکانیزاسیون، همبستگی معنی دار مشاهده نشد (41/0P =، 30 n و 34/0=r). در نتیجه، از جنبه آماری مشخص شد متغیرهای احتمال خطر و درجه مکانیزاسیون با یکدیگر رابطه ندارند. این مولفه برای ظرفیت تولید و سطح مکانیزاسیون نیز صادق بود. نتایج به دست آمده نشان دادکه به دلیل ضعف تجهیزات امنیت زیستی در مکانیزه کردن مزارع دومنظوره کشاورزی پرورش ماهی قزل آلای رنگین کمان در استان مرکزی افزایش خطر در برخی از این مزارع را تا حد قرارگرفتن احتمال خطر بالا (سطح (C قرار داده است که با تمهیدات لازم و استقرار برنامه های امنیت زیستی، به سهولت می توان باعث کاهش معنی دار خطر در این مزارع شد.