عدالت کیفری کودکان و نوجوانان بزه کار با تاکید بر کنوانسیون حقوق کودک

تحقق عدالت قضایی یکی از موضوعات حقوق کودکان در تعارض با قانون در راستای رفتار و عملکرد منصفانه با تاکید بر مصالح عالیه کودک است که شامل حفظ و حمایت از حق محاکمه عادلانه و حق مشارکت موثر در دادرسی می باشد، لیکن کنوانسیون حقوق کودک حق احترام به کودکان متهم یا مجرم به نقض قانون را به رسمیت شناخته و تدابیر قانونی لازم در اقدامات بدون توسل به دادرسی قضایی و اقدامات در چارچوب دادرسی قضایی را جهت حمایت از آن ها برای سازش با جامعه و به عهده گرفتن نقشی سازنده پیش بینی کرده است.

پژوهش حاضر بر آن است با روش توصیفی تحلیلی و با بهره گیری از مطالعات کتابخانه ای قوانین کنوانسیون کودک و نظریه های کمیته حقوق کودک در موضوع عدالت کیفری کودکان و نوجوانان بزه کار را مورد بررسی قرار دهد.

یافته ها حاکی از آن است که موازین حقوق بشری مقرر داشته اند، کودکان بزه کار در یک بستر جداگانه تحت رسیدگی و مشمول پاسخ های عدالت کیفری قرار گیرند، بدین ترتیب ره آورد این آموزه های حقوق بشری در گستره عدالت کیفری این است که سیاستگذاران جنایی «فردی سازی پاسخ های عدالت کیفری» را به عنوان یک اصل فراگیر/ عمومی حقوق کیفری شناسایی نمایند.

در پرتو اعمال ملاحظات کیفری جهت کودکان و نوجوانان بزه کار باید سیاستگذاری دولت ها در نظام عدالت قضایی با توجه به نقش سازنده کودکان در جامعه و منافع عالیه آن ها، مطابق استانداردهای کنوانسیون مدیریت شود.