ارزیابی تاثیر نانوکامپوزیت مبتنی بر نانوذرات مغناطیسی در ترمیم زخم

پوست بافت نرمی است که کل بدن و بافت های داخلی را در مقابل خطرات بیرونی مانند سوختن یا جراحت محافظت می نماید. خطرات باعث از بین رفتن ساز و کار دفاعی پوست و عفونت های شدید و زخم می شود که عامل بازدارنده فرآیند ترمیم هستند. بنابراین توسعه ترمیم موثر و سریع پوست، بسیار مهم است. هدف از این پژوهش تهیه یک داربست متخلخل برای پوشش زخم از جنس پلی کاپرولاکتون (PCL)، است که هسته این داربست از کربن کوانتوم دات (CQDs)، نانوذرات آهن (Fe) و کیتوزان (Cs) می باشد.

ترکیب Fe-CQDs بااستفاده ازآمونیوم هیدروژن سیترات در شرایط هیدروترمال و داربست پلی کاپرولاکتون/کیتوزان/کربن کوانتوم دات-آهن به روش الکتروریسی سنتز شد. داربست سنتز شده از نظر مورفولوژی، گروه های عاملی، ساختار و ترکیب به ترتیب با آنالیزهای طیف سنجی تبدیل فوریه مادون قرمز (FTIR)، میکروسکوپ الکترونی روبشی(SEM)  و پراش پرتو ایکس (XRD) بررسی شد. پس از مشخصه یابی داربست ترکیبی ساخته شده، بررسی سمیت سلول های بنیادی فیبروبلاست L929 به دست آمد.

نتایج SEM نشان دهنده ادغام موفق داربست پلی کاپرولاکتون با کیتوزان و کربن کوانتوم دات-آهن بود. میانگین سایز نانوکامپوزیت پلی کاپرولاکتون/کیتوزان/کربن کوانتوم دات-آهن در محدوده nm 0/135-6/32  بدست آمد. نتایج FTIR تشکیل پیوند نانوذرات کربن دات وآهن را نشان داد. مغناطیس سنج ارتعاشی (VSM)، سوپرپارامغناطیس بودن نانوذرات مغناطیسی کربن کوانتوم دات-آهن را اثبات نمود. در غلظت 2% از کربن کوانتوم دات-آهن، داربست زیست سازگاری مناسبی داشت که توسط آزمون سمیت سلولی به اثبات رسید.

نتایج نشان داد نانوکامپوزیت پلی کاپرولاکتون/کیتوزان/کربن کوانتوم دات-آهن(PCL/Cs/CQD-Fe) به علت سمی نبودن، روند ترمیم زخم را بهبود می بخشد. نانوکامپوزیت زیست سازگار پلی کاپرولاکتون/کیتوزان/کربن کوانتوم دات-آهن  یک داربست موردتوجه در زمینه پوشش زخم می باشد که فرآیند بازسازی پوست را به شدت سرعت می بخشد.