جهان نگری و قهرمان مساله دار در رمان«الثلج یاتی من النافذه» از منظر ساختارگرایی لوسین گلدمن و تبیین ابعاد ژئوپلیتیک آن

این مفهوم، قهرمان مسیله دار نخستین بار در سده ی بیستم توسط گیورگ لوکاچ منتقد مجارستانی مطرح و با لوسین گلدمن منتقد رومانیایی به شیوه ای کاربردی قوام یافت. از نظر این دو نظریه پرداز، تقابل ساختار ادبی و اجتماعی، ادبیات را ابزار پاسخگویی به مسایل اجتماعی ساخته است. نویسنده رمان های ریالیسی، قهرمان خود را از محیط دلخواه خویش بر می گزیند و نماینده ی همنوعان جامعه ی محل زندگی خود می کند. «قهرمان مسیله دار» در پی ارزش های کیفی و اصیل انسانی در دنیایی تباه برآمده و با انتقاد از جامعه به حاشیه رانده می شود. هدف مقاله حاضر که بر روش توصیفی تحلیلی استوار است بیان جهان نگری «قهرمان مسیله دار» در رمان «الثلج یاتی من النافذه» اثر حنا مینه و عوامل موثر در آفرینش این نوع قهرمان است؛ از آنجا که پرداختن به داستان از بعد جامعه شناختی و با رویکرد تبیین مسایلی همچون «قهرمان مسیله» دار یکی از انواع نقد بینارشته ای تلقی می شود، پژوهش در آثار حنا مینه را که تاکنون از این منظر مورد واکاوی قرار نگرفته است، ضروری می سازد. دستاورد این مقاله حاکی از آن است که فیاض ، با شاخصه هایی مانند تلاش برای اصلاح مفاسد اجتماعی ، احیای ارزش های راستین به عنوان یک «قهرمان مسیله دار» به طرز بارزی جلوه گری می کند. سعی «قهرمان مسیله دار» برای احیای ارزش های تباه شده ی جامعه چون ایستادگی در برابر توطیه های دشمنان بی نتیجه می ماند، و با قرار گرفتن در حاشیه جامعه محکوم به شکست می شود.