تاثیر تمرین هوازی-بی هوازی همزمان بر ظرفیت کار جسمانی دختران هندبالیست

ظرفیت کار جسمانی فرد تا اندازه ای به توانایی او در گرفتن، انتقال و توزیع اکسیژن در عضلات فعال بستگی دارد که نشان دهنده استقامت قلبی-تنفسی است. لذا این مطالعه به منظور تاثیر تمرین هوازی-بی هوازی همزمان بر ظرفیت کار جسمانی دختران هندبالیست اجرا گردید. در یک مطالعه نیمه تجربی، ظرفیت کار جسمانی 30 نفر از دختران هندبالیست استان اصفهان با دامنه سنی 16/2±2/15 قبل و بعد از 8هفته تمرینات هوازی-بی هوازی اندازه گیری گردید. نتایج بدست آمده با استفاده از نرم افزار spss18 تحلیل شده است. میانگین و انحراف معیار ظرفیت کار جسمانی گروه تجربی و گروه کنترل قبل از تمرین بترتیب 440/0±13/2 و 211/0±98/1 و ظرفیت کار جسمانی گروه تجربی و گروه کنترل بعد از تمرین بترتیب 486/0±32/2 و 222/0±02/2 بود. لذا ظرفیت کار جسمانی گروه تجربی پس از هشت هفته تمرین هوازی-بی هوازی همزمان به طور معنی داری افزایش یافت(05/0 p). نتایج نشان داد تمرینات هوازی-بی هوازی همزمان بر روی ظرفیت کار جسمانی دختران هندبالیست تاثیر معناداری دارد.