بررسی میزان تبعیت از رژیم درمانی در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2

انجام فعالیت های پیشگیرانه با مشارکت فعال بیمار و داشتن تبعیت از رژیم درمانی مهمترین رفتار مرتبط با بیماری دیابت است که سلامت مددجو را تضمین نموده و از شدت عوارض آن می کاهد. مطالعه حاضر با هدف تعیین میزان تبعیت از رژیم درمانی در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 مراجعه کننده به درمانگاه دیابت شهر سنندج در سال 1397 انجام شد.

در مطالعه حاضر تعداد 181 نفر از بیماران مبتلا به دیابت مراجعه کننده به کلینیک دیابت شهر سنندج که دارای معیارهای ورود به مطالعه بودند به عنوان نمونه انتخاب شدند. داده های مطالعه با استفاده از فرم مشخصات دموگرافیک و  پرسشنامه استاندارد تبعیت از درمان در بیماران مزمن جمع آوری شد. داده های به دست آمده با استفاده از نرم افزار SPSS-16 و در سطح معنی داری 05/0 >P تحلیل شد. تجزیه و تحلیل داده با آزمون های آمار توصیفی (فراوانی، درصد، میانگین و انحراف معیار) و استنباطی انجام شد.

میانگین و انحراف معیار نمره کلی تبعیت از درمان واحدهای مورد پژوهش برابر 90/18 ± 25/116بود. میانگین نمره کلی و نمره ابعاد مختلف تبعیت از درمان در بیمارانی که هموگلوبین گلیکوزیله غیرطبیعی داشتند به طور معنی داری بیشتر از بیماران با هموگلوبین گلیکوزیله طبیعی بود (001/0P<).

بررسی های بیشتر و ارایه راهکارها و برنامه ریزی دقیق تر در جهت افزایش تبعیت از درمان این بیماران و پیشگیری از بروز عوارض ناشی از عدم تبعیت از درمان در آنان ضروری می باشد.