اثرات ال سرین بر شاخص های استرس اکسیداتیو و تغییرات هیستوپاتولوژیک پانکراس در موش های دیابتی القا شده با استرپتوزوتوسین

دیابت شیرین یک اختلال متابولیک با گسترش جهانی است که می تواند منجر به مرگ زودرس شود. گلوکز خون بالا علامت اصلی دیابت است که در این بیماری بدن به مقدار کافی انسولین تولید نمی کند یا نمی تواند به طور موثری از آن استفاده کند. مکمل ال سرین که توسط FDA ایمن تلقی می شود می تواند هومیوستاز گلوکز را بهبود بخشد و سبب کاهش مقاومت به انسولین با روش مدل ارزیابی هموستاز (HOMA-IR) و استرس اکسیداتیو شود. هدف از این مطالعه بررسی اثرات دریافت ال سرین بر شاخص های استرس اکسیداتیو و تغییرات هیستوپاتولوژیک پانکراس موش های دیابتی بود.

به منظور انجام این مطالعه تعداد 18 سر موش نر سویه c57bl/6 تهیه و به 3 گروه (کنترل، دیابتی و دیابتی تحت درمان با ال سرین) تقسیم شدند. دیابت به روش شیمیایی (استرپتوزوتوسین، تک دوز 200 میلی گرم /کیلوگرم وزن بدن) القاء شد. بعد از چهار هفته دریافت تقریبی 280 میلی گرم/ در روز/موش از ال سرین درآب آشامیدنی روزانه، موش ها آسان کشی شده و نمونه های خون و بافت پانکراس جهت بررسی پارامترهای بیوشیمیایی، استرس اکسیداتیو و تغییرات پاتولوژیک مورد استفاده قرار گرفتند.

نتایج این مطالعه نشان داد که مصرف خوراکی مکمل ال سرین می تواند در موش های دیابتی به کاهش سطح قند خون کمک کرده و منجر به افزایش فعالیت آنزیم کاتالاز شود (0/05>p). با این حال، کاهش در میزان مالون دی آلدهید بافت پانکراس، کلسترول و تری گلیسرید سرمی به سطح معنی داری نرسید. از طرفی بر اساس نتایج میکروسکوپی بافت پانکراس، بهبودی خفیف در تغییرات هیستوپاتولوژیک در موش های دیابتی تحت تیمار با ال سرین مشاهده شد. 

این یافته ها نشان دهنده آن است که مصرف دوز تعیین شده از ال سرین احتمالا می تواند با کاهش گلوکز خون و بهبود استرس اکسیداتیو تا حدودی اثر محافظتی بر آسیب پانکراس ناشی از دیابت داشته باشد.