بررسی احتمال تجمعی رخداد رتینوپاتی بیماری دیابت نوع 2 با استفاده از آنالیز بقاء در شهر زاهدان

دیابت بیماری شایعی است که با ایجاد عوارض چشمی منجر به کاهش بینایی و کوری می گردد. رتینوپاتی دیابتی یکی از عوامل اصلی نابینایی در جهان محسوب می شود. شناخت پیش بینی زمان رخداد این عارضه در افراد دیابتی از اولویت های بهداشتی جامعه است، هدف این مطالعه تعیین احتمال تجمعی رخداد رتینوپاتی دیابت با استفاده از آنالیز بقا بود.

این مطالعه از نوع کوهورت تاریخی به روش آنالیز بقا بوده که به صورت توصیفی تحلیلی در سال 1399 انجام شد. حجم نمونه لازم 410 بیمار برآورد شد. داده ها با استفاده از نرم افزار Spss -v22 و با استفاده از آزمون های توصیفی و روش کاپلان مایر و مدل خطرات متناسب کاکس بقا تحلیل شد.

به طور کلی نتایج این مطالعه نشان داد که 103 نفر (13/25 درصد) از مراجعین مبتلا به رتینوپاتی بودند. میانه زمان بقاء(ماه) با متغیرهای وضعیت ازدواج، قند خون ناشتا، مصرف دخانیات، هموگلوبین A1c و چربی خون ارتباط دارد (05/0>P). متغیر های قند خون ناشتا، A1C و قند خون دو ساعته در مدل نهایی رگرسیون کاکس باقی مانده اند.

یافته های این مطالعه نشان داد شیوع رتینوپاتی در شهر زاهدان نسبتا بالا بوده و تاثیر بسزایی درکاهش زمان بقا عوارض دارد. توصیه می گردد که بیماران دیابتی قند خون و چربی خون خود را به طور دقیق کنترل نمایند. کنترل دیابت، افزون بر کاهش مرگ و میر ناشی از دیابت می تواند بار ناشی از دیگر بیماری ها را بکاهد.