بررسی مارکرهای تشخیصی آزمایشگاهی کلیوی و انعقادی در دیابت نوع یک, نوع دو و دیابت بارداری

دیابت یک بیماری متابولیک بوده که شیوع آن در جهان رو به افزایش است. هدف پژوهش حاضر بررسی مارکرهای تشخیصی آزمایشگاهی در دیابت نوع یک، دو و دیابت بارداری می باشد.

مطالعه حاضر یک مطالعه تحلیلی- مقطعی می باشد که با مراجعه به بخش مدارک پزشکی بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی آبادان اطلاعات دموگرافیک و آزمایشگاهی بیماران مبتلا به دیابت نوع یک، دو و دیابت بارداری بستری شده در سال 1398 موجود در سیستم اطلاعات بیمارستانی دریافت شد. انتخاب نمونه ها به صورت تصادفی و فقط با توجه به تشخیص آن ها بود. اطلاعات بر اساس تاریخ پذیرش، فاکتورهای تشخیصی آزمایشگاهی، جنس، سن، نوع بیماری مرتب شده  و در نرم افزار اکسل ثبت شدند و داده های تکراری حذف شدند. تجزیه و تحلیل داده ها توسط نرم افزار SPSS نسخه 16 انجام شد و 05/0 P< از نظر آماری معنی دار تلقی شد.

 در پژوهش حاضر میانگین هماتوکریت در دیابت نوع یک، دو و دیابت بارداری پایین تر از نرمال بود. میانگین هموگلوبین در دیابت نوع دو و دیابت بارداری پایین تر از حد نرمال بود. میانگین BUN،کراتینین،  INR و PT در دیابت نوع 2 بالاتر از محدوده نرمال بود.  همچنین مقدار BUN و کراتینین در مردان بالاتر از مقدار نرمال و بیشتر از زنان بود. در دیابت نوع یک میانگین کراتینین و BUN در گروه سنی بالاتر از 60 سال بالاتر از نرمال بود. میانگین فاکتورهای آزمایشگاهی مورد مطالعه در دیابت بارداری نسبت به دیابت نوع یک و دیابت نوع دو اختلاف معنی داری را نشان دادند.

نتایج این مطالعه نشان داد که دیابت نوع یک و دو در زنان نسبت به مردان بیشتر مشاهده می شود و بیماری دیابت با عوارض و خطرات بسیاری برای مبتلایان همراه است از جمله آنمی، عوارض کلیوی و مشکلات انعقادی که در نتیجه ی افزایش قند خون در این افراد بروز می نماید و در سنین بالا این عوارض شدیدتر می باشد. با غربالگری، بررسی و تشخیص به موقع می توان به کاهش و درمان این عوارض در افراد مبتلا به دیابت کمک کرد.