تاثیر کاربرد روی و پتاسیم بر برخی صفات فیزیولوژیکی و عملکرد گندم (Triticum aestivum L.) تحت تنش خشکی

به منظور بررسی تاثیر کاربرد روی و پتاسیم بر برخی صفات مورفولوژیکی و عملکرد گندم (Triticum aestivum L.) تحت تنش خشکی، آزمایشی به صورت اسپلیت-فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی (RCBD) با سه تکرار طی دو سال 97 و 98 در مرکز تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی و منابع طبیعی همدان اجرا گردید. عامل کرت اصلی شامل سطوح آبیاری (نرمال و تنش رطوبتی) و عامل کرت فرعی شامل دو فاکتور محلول پاشی کودهای پتاس و روی بود. کود پتاس از منبع K2O (40 درصد) با احتساب 2 لیتر در هکتار در سه سطح 1) عدم مصرف، 2) محلول پاشی در ابتدای مرحله آبستنی، 3) محلول پاشی برگی بعد از گرده افشانی و کود روی محلول در آب (10 درصد) با احتساب 4 لیتر در هکتار در سه سطح 1) عدم مصرف، 2) محلول پاشی در ابتدای مرحله آبستنی، 3) محلول پاشی بعد از گرده افشانی استفاده گردید. نتایج تجزیه واریانس بیانگر وجود تفاوت معنی دار بین تیمارها در تمام صفات مورد بررسی بود. تفاوت معنی داری (p < 0.01) در تمامی صفات مورد ارزیابی تحت شرایط تنش و بدون تنش مشاهده گردید. مصرف توام کود پتاسیم و روی در ابتدای مرحله آبستنی در مقایسه با شاهد، عملکرد دانه (5/4 درصد) و محتوای نسبی آب برگ (8/5 درصد) را در شرایط تنش افزایش داد.