مقایسه اسپری بینی دسموپرسین با دیکلوفناک سدیم عضلانی در تسکین قولنج کلیوی ناشی از سنگ

قولنج کلیوی ناشی از سنگ، یکی از اورژانس های ارولوژی است و هر چند که درمان استاندارد و سنتی آن، در درجه اول مخدرها و سپس داروهای ضد التهاب غیراستروییدی هم چون دیکلوفناک سدیم می باشد، اما در مطالعات انجام شده، از داروهای دیگری هم چون دسموپرسین با شدت تاثیر متفاوت نام برده شده است. در این مطالعه اثر درمانی اسپری بینی دسموپرسین با آمپول عضلانی دیکلوفناک سدیم (ولتارن) در درمان قولنج کلیوی ناشی از سنگ مورد مقایسه قرار گرفته است.
در این مطالعه کارآزمایی بالینی، 90 بیمار مبتلا به قولنج کلیوی ناشی از سنگ ادراری مراجعه کننده به اورژانس بیمارستان حضرت علی ابن ابیطالب (ع) رفسنجان به صورت تصادفی به سه گروه تقسیم شدند در گروه اول 40 میکروگرم اسپری بینی دسموپرسین، در گروه دوم 75 میلی گرم دیکلوفناک سدیم تزریقی و در گروه سوم هر دو داروی فوق به طور هم زمان تجویز گردید و پاسخ به درمان اولیه در فواصل 10، 20 و 30 دقیقه، از طریق مقایسه شبه تصویری درد (VAS) و به صورت پاسخ کامل، پاسخ نسبی و یا عدم پاسخ به درمان، تعریف و مورد ارزیابی قرار گرفت. داده ها از طریق آزمون آماری مجذور کای و فیشر مورد تجزیه تحلیل قرار گرفتند.
در این مطالعه 70 درصد نمونه ها مذکر و میانگین سنی آن ها 33.6±10.5 سال بود. در پایان مدت مطالعه 34 درصد به درمان پاسخ کامل و 23 درصد پاسخ نسبی و بقیه هیچ بهبودی را گزارش نکردند. بیشترین پاسخ به درمان در گروه سوم (دسموپرسین+ دیکلوفناک سدیم) مشاهده شد (7/96 درصد) که در هر سه مرحله زمانی نسبت به گروه های اول و دوم به طور معنی داری باعث بهبودی قولنج کلیوی شده بود (P<0.05) و نتایج پاسخ های گروه اول (دسموپرسین) و دوم (دیکلوفناک) پس از 10 و 20 دقیقه تقریبا یکسان بود هر چند که سرعت اثر دسموپرسین در 10 دقیقه اول اندکی بیش از دیکلوفناک مشاهده شد، اما پس از 30 دقیقه اثر تسکینی اسپری دسموپرسین به طور محسوسی به نسبت دیکلوفناک سدیم کاهش یافت (p=0.016).
به نظر می رسد اسپری دسموپرسین به تنهایی اثر سریع اما کوتاه مدت در درمان قولنج کلیوی ناشی از سنگ داشته اما اگر قبل از و یا همزمان با دیکلوفناک سدیم تجویز گردد اثر تسکینی قوی تر و طولانی تری در بیمار ایجاد می نماید.