فهرست مطالب

دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان - سال چهارم شماره 1 (پیاپی 13، زمستان 1383)

مجله دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان
سال چهارم شماره 1 (پیاپی 13، زمستان 1383)

  • تاریخ انتشار: 1383/12/15
  • تعداد عناوین: 8
|
  • مقاله های پژوهشی
  • نتایج پرتو درمانی در مقابل عدم پرتو درمانی زنجیره پستانی داخلی در سرطان پستان: نتایج 14 سال درمان
    محمد جواد ثعلبیان، داریوش مسلمی، محمدحسن لاری زاده، احمد مصلایی، شاپور امیدواری، محمد محمدیان پناه، نیلوفر احمدلو، جعفر احمدی کهنعلی صفحه 1
    سابقه و هدف
    در مورد درمان انتخابی گره های لنفی زنجیره پستانی داخلی در بیماران مبتلا به سرطان پستان اختلاف نظر وجود دارد. در کارآزمایی های قبلی، پرتو درمانی این گره ها مفید نبوده است، اما نتایج مثبت کارآزمایی های اخیر که پرتو درمانی گره های منطقه ای را پس از ماستکتومی بررسی کردند، باعث توجه مجدد به این درمان شد. هدف این بررسی گذشته نگر بررسی نتایج این درمان در بیماران سرطان پستان که تحت ماستکتومی و پرتو درمانی قرار گرفتند، بود.
    مواد و روش ها
    این مطالعه بر اساس پرونده های 215 بیمار که از سال 1366 تا 1380 تحت ماستکتومی رادیکال تعدیل یافته و پرتودرمانی قرارگرفته بودند، انجام شد. میانگین زمان پیگیری بیماران 74ماه بود. همه این بیماران شیمی درمانی و پرتو درمانی منطقه ای (فوق ترقوه، زیر بغل همراه یا بدون زنجیره پستانی داخلی) دریافت کرده بودند. دریافت یا عدم دریافت پرتودرمانی زنجیره پستانی به خاطر تغییراتی بود که در روش های درمانی در طول این مدت اتفاق افتاده بود. به منظور بررسی نتایج، بیماران به دو گروه تقسیم شدند: گروهی که پرتودرمانی زنجیره پستانی دریافت کرده بودند (120 بیمار) و گروهی که تحت چنین درمانی قرار نگرفته بودند (95 بیمار). سپس زمان بقا 5 ساله بدون بیماری و میزان متاستاز وعود موضعی – منطقه ای در این دو گروه محاسبه شد. به منظور تعیین گروهی که ممکن است از این پرتو درمانی سود ببرند متاستاز در دو گروه بر اساس سن، محل تومور، مرحله بیماری و وضعیت گره لنفی زیر بغل نیز بررسی شد.
    یافته ها
    در گروهی که تحت پرتودرمانی زنجیره پستانی قرار گرفته بودند، متاستاز دوردست و عود موضعی – منطقه ای به ترتیب در 35 درصد (42 بیمار) و 8.3 درصد (10 بیمار) موارد اتفاق افتاده بود و در گروه دیگر این ارقام به ترتیب 38.9 درصد (37 بیمار) و 7.3 درصد (7 بیمار) بود. زمان بقا 5 ساله بدون بیماری در این دو گروه به ترتیب 57 درصد و 50 درصد بود، اما هیچ کدام از این اختلاف ها معنی دار نبود. در بیماران مرحله IIIa، در گروهی که تحت درمان زنجیره پستانی قرار گرفتند، متاستاز در 38.2 درصد بیماران و در گروه دیگر در 84.6 درصد بیماران وجود داشت (P<0.001). این ارقام در بیمارانی که تومور آن ها در نیمه داخلی پستان بود به ترتیب 42.8 و 75 درصد بود (P<0.001). دربقیه زیر گروه ها تفاوت معنی داری در این مورد دیده نشد.
    نتیجه گیری
    با توجه به نتایج این مطالعه چنین استنباط می شود که پرتودرمانی زنجیره پستانی داخلی در بیماران مبتلا به سرطان پستان فایده ای ندارد واین درمان فقط در بیماران با مرحله بالا و تومورهای نیمه داخلی پستان باید به کار رود.
    کلیدواژگان: سرطان پستان، زنجیره پستانی داخلی، پرتو درمانی
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • بروز ترمبوسیتوپنی ناشی از هپارین، در دو روش تجویز داخل وریدی در بیماران با سندرم حاد کرونری
    حسین نوق، علی خدادادی زاده، مهدی عارف، علی اسماعیلی ندیمی صفحه 9
    سابقه و هدف
    هپارین داخل وریدی درمان موثری برای بیماران با سندرم حاد کرونری می باشد و به دو روش بولوس 6 ساعته و یا انفوزیون وریدی مداوم قابل تجویز می باشد. ترومبوسیتوپنی ناشی از تزریق هپارین بین 30-0 درصد گزارش شده است که بروز آن در روش های مختلف تجویز هپارین متفاوت می باشد. این مطالعه، جهت تعیین بروز ترومبوسیتوپنی در دو روش مختلف تجویز هپارین داخل وریدی در بیماران بستری شده در سی سی یو بیمارستان علی ابن ابیطالب (ع) رفسنجان انجام شد.
    مواد وروش ها
    این مطالعه کارآزمایی بالینی روی 64 بیمار (35 مرد و 29 زن) با میانگین سنی 6±52 سال با سندرم حاد کرونری بستری شده در بخش سی سی یو که به طور تصادفی ساده به دو گروه تقسیم شدند انجام شد. 32 نفر انفوزیون مداوم هپارین (گروه (A و 32 نفر هپارین به صورت بولوس 6 ساعته وریدی دریافت نمودند (گروه 4. (B بیمار (2 مرد و 2 زن) از گروه هپارین بولوس و یک بیمار از گروه انفوزیون وریدی به علت زمان بستری کمتر از 24 ساعت از مطالعه حذف شدند. دوز هپارین بر اساس وزن بدن و سپس با اندازه گیری زمان پروترومبین فعال شده درحدود 5/1 تا 2 برابر زمان کنترل تنطیم شد. در هر دو گروه پلاکت های خون قبل از شروع هپارین و روز سوم بعد از تجویز هپارین و هم چنین روز هفتم پس از بستری اندازه گیری شد.
    یافته ها
    تفاوت معنی داری بین دو گروه A و B از نظر سن و جنس، تجویز متوسط هپارین روزانه، مدت زمان درمان با هپارین، متوسط میزان کلی هپارین و داروهای مصرفی وجود نداشت. میانگین پلاکت در گروهA، 210±20هزار در میلی متر مکعب و در گروهB، 208±18 هزار در میلی مترمکعب بود که از نظر آماری اختلاف معنی داری بین دو گروه وجود نداشت. در گروه انفوزیون مداوم هپارین یک مورد (1/3درصد) ترومبوسیتوپنی دیده شد، اما در روش هپارین بولوس 6 ساعته وریدی 4 مورد ترومبوسیتوپنی (8/14 درصد) مشاهده شد که با P<0.05 این اختلاف معنی دار بود.
    نتیجه گیری
    ترومبوسیتوپنی ناشی از تجویز هپارین در روش انفوزیون مداوم هپارین کمتر از روش بولوس 6 ساعته وریدی می باشد، بنابراین روش انفوزیون مداوم در بیماران با سندرم حاد کرونری که نیاز به درمان با هپارین دارند، توصیه می شود.
    کلیدواژگان: ترومبوسیتوپنی، سندرم حاد کرونری، انفوزیون وریدی هپارین، بولوس هپارین
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • تاثیر مصرف خوراکی مورفین بر تکوین لوله عصبی در جنین موش های صحرایی حامله
    شیوا نصیرایی مقدم، مهرانگیز صدوقی، حسین بهادران، علی خوش باطن، حسین مهدوی نسب، غلامرضا کاکا، هدایت صحرایی* صفحه 17
    سابقه و هدف

    مطالعات قبلی نشان دادند که تجویز مورفین می تواند به بروز ناهنجاری های رفتاری در انسان و مدل های حیوانی منجر شود. این پژوهش به بررسی اثر مصرف مورفین توسط مادر بر تکوین جنینی لوله عصبی درموش های صحرایی پرداخته است.

    مواد و روش ها

    بدین منظور، موش های صحرایی از نژاد ویستار با محدوده وزنی 250-300 گرم استفاده شدند. گروه های آزمایشی پس از باروری، مورفین را با دوزهای 0.05، 0.01 mg/mlو 0.1 در آب آشامیدنی دریافت کردند. گروه کنترل فقط آب شیر را دریافت نمودند، 9 روز و 12 ساعت پس از بارداری، موش های آبستن با استفاده از کلروفرم بی هوش شده و جنین ها به همراه رحم طی عمل جراحی از بدن حیوان ماده خارج گردیدند، وزن جنین ها با ترازوی دیجیتالی و طول سری- دمی آن ها به عنوان معیاری از طول جنین با کولیس ورنیه اندازه گیری شد. سپس جنین ها مراحل پردازش بافتی را طی کرده و پس از برش گیری و رنگ آمیزی به روش هماتوکسیلین- ایوزین، از نظر رشد لوله عصبی مورد بررسی میکروسکوپی قرارگرفتند. برای تعیین تفاوت بافت لوله عصبی در دوزهای مختلف از نرم افزار موتیک استفاده شد.

    یافته ها

    کاهش طول سری- دمی وکاهش وزن جنین هایی که مورفین را با دوز 0.01 mg/mlدریافت کرده بودند نسبت به گروه کنترل، معنی دار بود لوله عصبی در گروه کنترل مشاهده شد. دوزهای 0.1 mg/ml و 0.05 تشکیل لوله عصبی را تا حد ناودان عصبی به تاخیر انداختند و دوز 0.01 mg/ml علاوه بر تاخیر در تشکیل لوله عصبی تا حد ناودان عصبی، موجب کاهش تراکم سلول در لایه اکتودرم عصبی گردید.

    نتیجه گیری

    از این مشاهدات نتیجه گیری می شود که مصرف مورفین در دوران بارداری باعث بروز نقایصی درتکوین لوله عصبی جنین می گردد و این اثر در دوز 0.01 mg/ml مورفین شدیدتر است.

    کلیدواژگان: تکوین، لوله عصبی، مورفین، موش صحرایی
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • اثر ضد دردی و مکانیسم احتمالی عصاره متانولی گیاه سورنجان کرمانی در موش سوری
    محمودرضا حیدری، مهرداد واحدیان، سارا مومن زاده، محمد مهدی حیات بخش عباسی صفحه 25
    سابقه و هدف
    برخی گیاهان در طب سنتی، به عنوان تسکین دهنده درد استفاده می شوند. هدف از این پژوهش بررسی اثر ضد دردی گیاه سورنجان کرمانی یا گل حسرت بود که در طب سنتی و تجربی به عنوان ضد درد توصیه شده است.
    مواد و روش ها
    نمونه گیاهی از نواحی اطراف کرمان (جوپار) جمع آوری و توسط گیاه شناس شناسایی و نام گذاری شد. پیاز خشک شده گیاه، پودر و به روش پرکوله عصاره گیری و توسط دستگاه تقطیر در خلاء و آون تا حد خشک شدن تغلیظ گردید. عصاره متانولی پرکوله گیاه با دوزهای مختلف به صورت داخل صفاقی، به موش های سوری سفید بالغ نر در محدوده وزنی 25-20 گرم تزریق و اثر ضد دردی آن با آزمون های هات پلیت (Hot plate) و فرمالین بررسی گردید.
    یافته ها
    در آزمون هات پلیت اثر ضد دردی دوزهای مختلف عصاره با گروه کنترل تفاوت معنی دار داشت(p<0.01). در بررسی دوز 200 میلی گرم بر کیلوگرم عصاره، عوارض سمی مانند اسهال و خواب آلودگی در موش ها مشاهده شد. در آزمون فرمالین دوزهای 50 و 100 میلی گرم بر کیلوگرم از عصاره در زمان های 15-10 دقیقه به بعد، اثر ضد دردی قابل ملاحظه ای نسبت به گروه کنترل ایجاد نمودند (به ترتیب p<0.05 و (p<0.01 در آزمون فرمالین تفاوت معنی داری بین اثر ضد دردی دوز 100 mg/kg عصاره، مرفین و آسپرین در فاز مزمن مشاهده نشد. در آزمون هات پلیت در زمان های 15و30 دقیقه پس از تزریق، اثر ضد دردی عصاره کمتر از مرفین (p<0.01) و در مقایسه با آسپرین، اثر ضد دردی عصاره در زمان های 15 دقیقه پس از تزریق، کمتر از آسپرین (p<0.01) بود، اما در زمان 60 دقیقه پس از تزریق، بیشتر از آسپرین (p<0.05) بود. پیش درمانی حیوان ها با نالوکسان باعث کاهش اثر ضد دردی عصاره در همه زمان ها (p<0.01) به جزء 15 دقیقه در آزمون هات پلیت شد و در آزمون فرمالین به جزء زمان های 10-5، 15-10 و 30-25 دقیقه اثر ضد دردی عصاره در بقیه زمان ها کاهش معنی داری پیدا کرد(p<0.01).
    نتیجه گیری
    در این پژوهش اثر ضد دردی مناسبی از عصاره سورنجان کرمانی در آزمون های هات پلیت و فرمالین مشاهده گردید و احتمال دخالت گیرنده های اپیوییدی در اثر ضد دردی آن وجود دارد.
    کلیدواژگان: سورنجان کرمانی، آزمون هات پلیت، آزمون فرمالین، اثر ضد دردی
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • فراوانی واریانت های M1، M2، M3، S و آلفا - 1- آنتی تریپسین در جامعه ایرانی
    عباس صاحبقدم لطفی، محسن محمدیان یاجلو، سید علیرضا مصباح نمین، صادق حسن نیا، مریم بیگلرزاده، بهمن غلامحسین گودرزی صفحه 35
    سابقه و هدف
    آلفا- 1- آنتی تریپسین ده ها واریانت مختلف ژنتیکی دارد اما شایع ترین واریانت هایی که موجب کمبود و یا نقص این پروتئین می شوند، آلل های S و Z می باشند، فراوانی انواع آلل ها و هم چنین فنوتیپ های آلفا-1-آنتی تریپسین در بسیاری از کشورها تعیین و مشخص شده است، اما در کشور ما اطلاعات آماری جمعیتی در این مورد در دسترس نبود. پژوهش حاضر به منظور گزارش فراوانی واریانت های M1، M2، M3، Sو Z در جامعه ایران انجام گرفته است.
    مواد و روش ها
    در این مطالعه 318 نمونه سرم طبیعی از دانشجویان داوطلب خوابگاه های دانشگاه های تهران به شیوه نمونه گیری طبقه ای با طبقات قومیتی جمع آوری شد. نمونه های سرمی با روش الکتروفورزی ایزوالکتریک فوکوسینگ (IEF) با به کاربردن فارمالیت 9/4-2/pH=4 و با استفاده از استانداردهای با فنوتیپ مشخص، تعیین فنوتیپ شدند.
    یافته ها
    از کل 318 نمونه مورد آزمایش، 201 نمونه فنوتیپM1، 55 نمونه فنوتیپ M2، 41 نمونه فنوتیپ M3، 8 نمونه فنوتیپ MS، 6 نمونه فنوتیپ MZ و 7 نمونه فنوتیپ غیر از فنوتیپ های مورد بررسی را دارا بودند.
    نتیجه گیری
    فراوانی آللی واریانت های مورد مطالعه در جامعه ایران بدین صورت محاسبه شد: (0.6477) M1،(0.1776) M2،(0.1305) M3،(0.0126) S،(0.0096) Z و سایر آلل ها (0.0220)
    کلیدواژگان: آلفا، 1، آنتی تریپسین، ایزوالکتریک فوکوسینگ، ایران فنوتیپینگ
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • میزان رضایت مندی جانبازان و آزادگان مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی بنیاد جانبازان
    حسن شجاعی باغینی، نوذر نخعی، محمود آقایی افشار صفحه 41
    سابقه و هدف
    با گذشت 16 سال از پایان دفاع مقدس، هم چنان شاهد تالمات جسمی و روانی ناشی از جنگ در جانبازان و آزادگان عزیز می باشیم. با توجه به تاکید سازمان های بین المللی بر نقش محوری نظرات دریافت کنندگان خدمات سلامتی بر بهبود کیفیت این خدمات، این مطالعه با هدف سنجش سطح رضایت مندی جانبازان و آزادگان مراجعه کننده به بنیاد جانبازان شهرستان کرمان انجام پذیرفت.
    مواد و روش ها
    در این مطالعه مقطعی طی مدت 4 ماه از آذرماه لغایت اسفند ماه 1382، تعداد 384 جانباز و آزاده به صورت تصادفی انتخاب (یک نفر از هر 10 نفر مراجعه کننده) و پرسش نامه ای که مشتمل بر اطلاعات زمینه ای و نیز 31 عبارت که سطح رضایت را با استفاده از مقیاس لیکرت از بسیار ناراضی (نمره 1) تا بسیار راضی (نمره 5) می سنجید، به وسیله مصاحبه تکمیل گردید. روایی پرسش نامه با استفاده از متون معتبر و نظر جمعی از مجربین تامین شد. برای تعیین سازگاری درونی آلفای کرونباخ محاسبه شد که %97 بود.
    یافته ها
    میانگین و انحراف معیار سن نمونه مورد بررسی 39.2±5.8 بود و 99.7 درصد آنان مرد بودند. بیشترین میانگین نمره رضایت در مورد «نحوه برخورد پزشکان در خدمات سرپایی» (با میانگین 3.5) به دست آمد، و بیشترین درصد نارضایتی (41.7 درصد) از نتیجه اقدامات درمانی توسط پزشکان بود.
    نتیجه گیری
    یافته های این تحقیق لزوم ارتقای کیفیت خدمات بهداشتی ارایه شده به این قشر سلحشور را مشخص می نماید
    کلیدواژگان: دفاع مقدس، خدمات بهداشتی درمانی، رضایت مندی مشتری
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • شیوع کلستئاتوم در اوتیت مدیای مزمن و مقایسه نتایج بعد از عمل در دو گروه با و بدون کلستئاتوم
    محمدحسین دادگرنیا، قاسم کریمی صفحه 49
    سابقه و هدف
    اوتیت مدیای مزمن (COM) یکی از شایع ترین بیماری های گوش، حلق و بینی است که می تواند بیماران را در هر گروه سنی گرفتار نماید. در این مطالعه شیوع کلستئاتوم در بیماران با COM و مقایسه نتایج بعد از عمل در موارد COM با کلستئاتوم و بدون کلستئاتوم بررسی شده است.
    مواد و روش ها
    این مطالعه به صورت توصیفی و از نوع مقطعی روی 80 بیمار که به علت COM در بخشENT بیمارستان شهید رهنمون یزد تحت عمل جراحی قرار گرفتند انجام شد و در یک دوره پیگیری 24-6 ماهه نتایج بعد از عمل مورد ارزیابی قرار گرفت.
    یافته ها
    شیوع کلستئاتوم 5/22 درصد بود که در مردان با 4/26 درصد نسبت به زنان با 8/14 درصد شیوع بالاتری داشت و از نظر سنی در دو دهه اول زندگی شایع تر بود. گذاشتن گرافت در 5/85 درصد بیماران بدون کلستئاتوم و تمامی بیماران با کلستیاتوم موفق بود. میانگین بهبود آستانه شنوایی در بیماران بدون کلستیاتوم 9/7+ و در موارد با کلستیاتوم 1/1- دسی بل بود. فاصله منحنی هوایی - استخوانی (air - bone gap) بعد از عمل در بیماران با کلستئاتوم 4/6 دسی بل افزایش و در موارد بدون کلستئاتوم 3/5 دسی بل کاهش یافت.
    نتیجه گیری
    نتایج این مطالعه لزوم درمان جراحی به موقع اوتیت مدیای مزمن و قبل از بروز کلستیاتوم را مطرح می کند تا بتوان انتظار بهبودی بیشتری در وضعیت شنوایی بیمار بعد از عمل جراحی داشت.
    کلیدواژگان: اوتیت مدیای مزمن، کلستئاتوم تمپانوپلاستی
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • مقایسه اسپری بینی دسموپرسین با دیکلوفناک سدیم عضلانی در تسکین قولنج کلیوی ناشی از سنگ
    محمد جمالی، غلامرضا رفیعی، فاطمه سالاری، مریم اطمینان صفحه 57
    سابقه و هدف
    قولنج کلیوی ناشی از سنگ، یکی از اورژانس های ارولوژی است و هر چند که درمان استاندارد و سنتی آن، در درجه اول مخدرها و سپس داروهای ضد التهاب غیراستروییدی هم چون دیکلوفناک سدیم می باشد، اما در مطالعات انجام شده، از داروهای دیگری هم چون دسموپرسین با شدت تاثیر متفاوت نام برده شده است. در این مطالعه اثر درمانی اسپری بینی دسموپرسین با آمپول عضلانی دیکلوفناک سدیم (ولتارن) در درمان قولنج کلیوی ناشی از سنگ مورد مقایسه قرار گرفته است.
    مواد و روش ها
    در این مطالعه کارآزمایی بالینی، 90 بیمار مبتلا به قولنج کلیوی ناشی از سنگ ادراری مراجعه کننده به اورژانس بیمارستان حضرت علی ابن ابیطالب (ع) رفسنجان به صورت تصادفی به سه گروه تقسیم شدند در گروه اول 40 میکروگرم اسپری بینی دسموپرسین، در گروه دوم 75 میلی گرم دیکلوفناک سدیم تزریقی و در گروه سوم هر دو داروی فوق به طور هم زمان تجویز گردید و پاسخ به درمان اولیه در فواصل 10، 20 و 30 دقیقه، از طریق مقایسه شبه تصویری درد (VAS) و به صورت پاسخ کامل، پاسخ نسبی و یا عدم پاسخ به درمان، تعریف و مورد ارزیابی قرار گرفت. داده ها از طریق آزمون آماری مجذور کای و فیشر مورد تجزیه تحلیل قرار گرفتند.
    نتایج
    در این مطالعه 70 درصد نمونه ها مذکر و میانگین سنی آن ها 33.6±10.5 سال بود. در پایان مدت مطالعه 34 درصد به درمان پاسخ کامل و 23 درصد پاسخ نسبی و بقیه هیچ بهبودی را گزارش نکردند. بیشترین پاسخ به درمان در گروه سوم (دسموپرسین+ دیکلوفناک سدیم) مشاهده شد (7/96 درصد) که در هر سه مرحله زمانی نسبت به گروه های اول و دوم به طور معنی داری باعث بهبودی قولنج کلیوی شده بود (P<0.05) و نتایج پاسخ های گروه اول (دسموپرسین) و دوم (دیکلوفناک) پس از 10 و 20 دقیقه تقریبا یکسان بود هر چند که سرعت اثر دسموپرسین در 10 دقیقه اول اندکی بیش از دیکلوفناک مشاهده شد، اما پس از 30 دقیقه اثر تسکینی اسپری دسموپرسین به طور محسوسی به نسبت دیکلوفناک سدیم کاهش یافت (p=0.016).
    نتیجه گیری
    به نظر می رسد اسپری دسموپرسین به تنهایی اثر سریع اما کوتاه مدت در درمان قولنج کلیوی ناشی از سنگ داشته اما اگر قبل از و یا همزمان با دیکلوفناک سدیم تجویز گردد اثر تسکینی قوی تر و طولانی تری در بیمار ایجاد می نماید.
    کلیدواژگان: قولنج کلیوی، تسکین درد، دیکلوفناک سدیم، دسموپرسین
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
|
  • The Results of Radiotherapy Versus No Radiotherapy of Internal Mammary Chain in Breast Cancer: the Results of 14 Years Therapy
    M.J. Saalabian, D. Moslemi, M.H. Larizadeh, A. Mosallaee, Sh. Omidvary, M. Mohammadianpanah, N. Ahmadloo, J. Ahmadykahnali Page 1
    Background
    The selective treatment of internal mammary chain (IMC) in breast cancer is controversial. Previous randomized trials have not shown a benefit to IMC irradiation. The recent positive trials testing postmastectomy radiation that had included IMC irradiation has renewed interest in their irradiation. The purpose of this retrospective survey was to evaluate outcome as a function of IMC in a cohort of breast cancer patients treated with modified radical mastectomy (MRM) and radiation therapy (RT).
    Materials And Methods
    From 1987 to 2001, the files of 215 patients with invasive breast cancer that were treated with MRM+RT were reviewd. The mean time of follow up was 74 months. All of the patients received chemotherapy and regional radiation (supraclavicular, axillary with or without IMC). The decision to use or not use a separate IMC field was the result of change in treatment policy over time. To evaluate the results, patients were divided into two groups: those who received IMC radiation (IMC group, 120 patients), and those without IMC radiation therapy (control group, 95 patients). Five years disease free survival rate, metastasis and locoregional recurrence was caculated in two groups. To determine the patients who can benefit from radiotherapy the metastasis in two groups was analysed according to age, the location of tumor, the stage of disease and the situation of axillary lynph nodes.
    Results
    Distant metastasis and locoregional recurrence occurred in 42(35%) and 10(8.3%) patients in IMC group and 37 (38.94%) and 7 (7.3%) patients in control group, respectively. These differences were not significant between 2 groups. Subset analysis showed that distant metastasis occurred less frequently in IMC group when the location of tumor was inner quadrant (42.85% vs 75%) and stage Шa was (38.2% vs 84.6%) (p<0.001). Five years disease free survival rate was 57% and 50% in IMC and control group respectively.
    Conclusion
    Regardes to the results of this retrospective analysis, it could be concluded that IMC radiation in breast cancer patients is not beneficial. This treatment should be considered only for those with inner quadrants and stage Шa tumors.
    Keywords: Breast cancer, Internal mammary chain, Radiotherapy
    Abstract View Paper Original: Persian
  • Incidence of Thrombocytopenia Induced by Two Methods of Intravenous Heparin injection in Patients with Acute Coronary Syndrome
    H. Nough, A. Khodadadi Zadeh, M. Aref, A. Esmaieli Nadimi Page 9
    Background
    Intravenous heparin is an effective treatment in patients with acute coronary syndrome, and administrered either by 6 hours bolus intravenus injection or continuous in fusion. Thrombocytopenia induced by heparin injection have been reported 0-30%, that is variable by different methods of heparin administration. This study was carried out to determine the incidence of thrombocytopenia in both methods of intravenous heparin administration in patients referred to CCU of Aliebn Abitaleb Hospital, Rafsanjan.
    Materials And Methods
    This clinical trial was carried out in 64 patient (35male and 29 female) with mean age of 52±6 years who admitted in CCU with acute coronary syndrome. 32 patients received continuous infusion (group A) and 32 patients recievd intermittent intravenous bolus injection of heparin every six hours (group B). Because of hospitalization duration of shorter than 24 hours, 4 patients (2 males and 2 females) from group B and 1 (male) from group A excluded from the study. Dosage of heparin adjusted based on body weight and Aptt measurement of 1.5-2 times of control levels. CBC and platelet count was done on the day of admission, 3 and 7 days after heparin administration.
    Results
    There were not significant differences between two groups for age, sex and total amounts of prescribed heparin. There were 4 (14.8%) cases with thrombocytopenia in-group B, and one cases (3.1%) in group A, this difference was significant statistically (p<0.05). There was no significant difference in platelet count in group A (210000±20000/mm3) compare to group B (208000±18000/mm3).
    Conclusion
    Thrombocytopenia induced by heparin, was significantly lower in continuous infusion of heparin compare to intermittent intravenous bolus injection. Therefore continuous infusion of heparin is recommended for patients with acute coronary syndrome who needs heparin therapy.
    Keywords: Thrombocytopenia, Acute coronary syndrome, Intravenous infusion of heparin, Heparin intravenous blous injection
    Abstract View Paper Original: Persian
  • Effects of Oral Morphine on the Neural Tube Development in Obstetric Rats Embryo
    Sh. Nasiraei, Moghadam, M. Sadooghi, H. Bahadoran, A. Khoshbaten, H. Mahdavi Nasab, Gr. Kaka, H. Sahraei Page 17
    Background

    Previous studies have shown that morphine administration could produced behavioral defects in human and also animal. In the present study, the effects of maternal morphine consumption on neural tube development in rats has been investigated.

    Material And Methods

    Female wistar rats (250-300g body weight) were crossed with male rats. Experimental groups were received 0.1, 0.05 and 0.01 mg/ml of morphine in drinking water daily (14 ml water for each rat). Control group received tap water. 9 days and 12 h after the onset of pregnancy, the animals were anesthetized by chloroform and the embryos were taken out surgically. Weight of embryos were determined by a digital balance and their length (Antero-Posterior axis-[AP]) as a criterion for embryos length were determined by a caliper. Then embryos were fixed in 10% formalin and tissues were proccessed, sectioned and stained by H&E staining. These sections were investigated for neural tube development by light microscope.

    Results

    Decrease in "AP" length and embryonic weight in group that received 0.01 mg/ml of morphine was significant. Neural tube was observed in control group. Daily consumption of morphine sulfate in dosage 0.1, 0.05 and 0.01 mg/ml could delay the neural tube development. In addition, dose 0.01 mg/ml of morphine lead to damaged in regulated neuro-ectoderm layer and its thickness. Concluion: This study showed that oral morphine consumption lead to neural tube defects.

    Keywords: Development, Neural tube, Addiction, Morphine, Rat
    Abstract View Paper Original: Persian
  • The Analgesic Effect and Possible Mechanism of Colchicum Szovitsii Methanolic Extract in Mouse
    Mr. Heidari, M. Vahedian, S. Moamenzadeh, Mm. Hayatbakhsh Abbasi Page 25
    Background
    Some of plants are used as analgesic in traditional medicine. The aim of this investigation was to evaluate the analgesic effects of colchicum szovitsii Fisch and C.A. Mey that has been used traditionally to relieve the pain.
    Materials And Methods
    The plant specimen was collected from Jupar, and then identified and nominated by a botanist. The dried bulbs of the plant was powdered and extracted by Percolated method and then concentrated by rotatory evaporator and oven. Different doses of methanolic extract of the plant was injected into male albino mice (20-25g) and its analgesic effect was evaluated by Hot-plate and formalin test.
    Results
    The results showed that all doses of extract, induce significant analgesia (p<0.01) in Hot plate test. The dose of 200 mg/kg of extract, induced toxic effect such as diarrhea and lethargy in mice. The results showed that, the doses of 50 and 100 mg/kg of extract, induced significant antinociception compared to the control group in all time intervals after 10-15 minutes in formalin test (p<0.05, p<0.01). There was not significant differences between the analgesic effect of the most effective dose of extract (100 mg/kg), ASA(300 mg/kg) and morphine (2.5 mg/kg), in second phase of formalin test. The analgesic effect of the extract was lower than morphine (p<0.01) 15 am 30 min after injection in Hot plate test. The analgesic effect of extract was lower than ASA 15 min after injection (p<0.01) but was higher than ASA 60 min after injection(p<0.05). Pretreatment of animals with naloxone 4mg/kg, subcutaneously, five minute before extract injection, decreased the analgesia induced by extract in all times of hot-plate test (p<0.01) except 15 min. Naloxone decreased the analgesic effect of extract in formalin test(p<0.01), except in time intervals between 5-10, 10-15 and 25-30 min.
    Conclusion
    The results show that, the methanolic extract of colchicum szovitsii has a significant analgesic effect in formalin and Hot plate test and the opioid receptor may be involved in the analgesic effect of this plant. The results of this investigation could be used for more studies to access a better results.
    Keywords: Colchicum szovitsii, Hot, plate test, Formalin test, analgesia
    Abstract View Paper Original: Persian
  • The Frequency of the Alpha-1-antitrypsin M1, M2, M3, S and Z Variants in Iranian Population
    A. S.Lotfi, M. Mohammadian Yajloo, S.A. Mesbah Namin, S. Hasannia, M. Beiglarzadeh, B. Gholamhosein Goodarzi Page 35
    Background
    Alpha-1-antitrypsin (AAT) has many different genetic variants but the most prevalent alleles that cause AAT deficiency are S and Z variants. The allele frequencies of AAT variants, have been identified in many countries but there were not any statistical reports on Iranian population. Therefore, the aim of this study was to investigate the frequency of M1, M2, M3, S and Z variants in Iran.
    Materials And Methods
    In this study 318 sera were obtained from healthy volunteer students of Tehran universities dormitories using ethnic stratified sampling. Then phenotyping was carried out by isoelectric focusing (IEF) with pharmalite pH= 4.2-4.9 in comparison with standard phenotypes.
    Results
    From 318 normal sera, 201 had M1, 55M2, 41M3, 8MS, and 6 MZ phenotypes, 7 sera had other phenotypes.
    Conclusion
    Allele frequency of M1, M2, M3, S, Z and other variants of AAT in the population of Iran were 0.6477, 0.1776, 0.1305, 0.0126, 0.0094 and 0.0220 respectively.
    Keywords: AAT, IEF, Iran, Phenotyping
    Abstract View Paper Original: Persian
  • Satisfaction of Janbazan and Azadegan Referring Health Center of Janbazan Foundation of Kerman City to Rcceive Medical Services in the Year 2003-2004
    H. Shojaei Baghini, N. Nakhaee Page 41
    Background
    After 16 years from the end of "Holy Defense" we are still confronted with physical and mental ailments of "Janbazan" (devoted c o mbatants) and "Azadegan" (captives). Regarding the pivotal role of clients’ perspectives on health services quality this study was conducted to assess the level of satisfaction of Janbazan and Azadegan who referred to Bonyad Janbazan in Kerman city, from the health services quality. Matherials and
    Methods
    In this cross-sectional study during a 4 months period in 2004, 384 individuals of Janbazan and Azadegan were randomly selected (one from every ten clients) and were interviewed by a questionnaire consisting baseline questions and also 31 questions requesting the client's level of satisfaction using Likert scale ranging from highly unsatisfied (score 1) to highly satisfied (score 5). Content validity of the questionnaire was established by an extensive literature review and an experts panel. To examine the internal consistency Cronbach's alpha was calculated as 0.97.
    Results
    The mean (± SD) of age of the sample was 39.2 ± 5.8 and 99.7% were male. The highest mean satisfaction score (3.5) was to the question asking "How were the behaviour of physician " in out patient services and the highest unsatisfaction rate (41.7%) was related to the results of therapeutic interventions offered by the physicians.
    Conclusion
    The result clarifies the need for promotion in provision of health services to these brave individuals.
    Keywords: Holy Defense, Health services, Client satisfaction
    Abstract View Paper Original: Persian
  • The Prevalence of Cholesteatoma in Patients with Chronic Otitis Media and the Comparison of Post Operative Results in Patients with and Without Cholesteatoma
    M.H. Dadgarnia, Gh. Karimi Page 49
    Background
    Chronic otitis media (COM) is one of the most common otolaryngologic diseases that can involve patients in every age group. The aim of this study was to evaluate the prevalence of cholesteatoma in COM patients and compare the postoperative results in COM patients with and without cholesteatoma.
    Materials And Methods
    This clinical trial was a descriptive cross sectional study that was conducted on 80 patients with COM in otolaryngology ward of Yazd Shahid Rahnemoon Hospital who underwent surgical operation and post surgical results investigated in 6-24 months follow up period.
    Results
    Cholesteatoma prevalence was 22.5% that higher in men (26.4%) compared to women (14.8%) and was more common in the first two decades of life. Graft insertion success rate was 85.5% in patients without cholesteatoma and in all of patients with cholesteatoma. The average improvement of hearing threshold in patients without cholesteatoma was + 7.9 dB and in cases with cholesteatoma -1.1 dB. Post operative air-bone gap in patients with cholesteatoma increased 6.4dB and in cases without cholesteatoma decreased 5.3 dB. .
    Conclusion
    Results of this study showed, if before occurance of cholesteatoma, surgical treatment for COM was done, better post surgical hearing status will expect.
    Keywords: Chronic otitis media, Cholesteatoma, Tympanoplasty
    Abstract View Paper Original: Persian
  • Comparison of Intranasal Desmopressin Spray With Intramuscularly Injection of Sodium Diclofenac in Analgesic Therapy of Renal Colic Caused by Calculous
    M. Jamali, Gr. Rafie, F. Salari, M. Etminan Page 57
    Background
    Renal colic due to urinary tract calculous is one of the urology emergencies. However The traditional and standard treatment of renal colic is first narcotics and then non steroid anti inflammatory drugs (NSAIDs) drugs, but studies have shown that other drugs such as desmopressin are used with different effectiveness. This study assessed the efficacy of desmopressin nasal spray compared to sodium diclofenac in treatment of renal colic caused by calculous.
    Materials And Methods
    In this clinical trial study, 90 patients with renal colic due to urinary stones refferred to the emegency department of Rafsanjan Ali Ebn Abitaleb Hospital were divided randomly into three groups. Group 1 received 40µg of desmopressin nasal spray, group 2, 75 mg of sodium diclofenac intramuscularly and group 3, both desmopressin and diclofenac. Using a visual analogue scale at 10, 20 and 30 min after administering the treatments assessed pain relief that were classified to complete, Moderate, and no pain relief, respectively. The results were analyzed by X2 and Fisher test.
    Results
    In this study 70% of samples were male with mean age 33.6±10.5. At the end of study, 34% of patients reported complete relief, 23% moderate and, the remainders reported no Pain relief. The best response to the treatment was observed in group 3 (desmopressin + diclofenac) (96.7%) which pain relief at 10, 20, 30 min after administration was significantly higher than groups 1 and 2 (p<0.05). The pain relief was same in groups 1 and 2 after 10, 20 minutes, however the effect of desmopressine was more than diclofenac after 10 minutes but after 30 minutes pain relief in group 1 was reduced significant compare to group 2 (p=0.016).
    Conclusion
    It seems that nasal spray desmopressin alone has a rapid but transient on renal colic pain relief but if it is combined with sodium diclofenac, increases the sedation effect.
    Keywords: Renal colic, Pain relief, Sodium diclofenac, Desmopressin
    Abstract View Paper Original: Persian