نقش سبک های دلبستگی و احساس شرم از بدن در پیش بینی حساسیت به طرد و قدردانی از بدن در متقاضیان جراحی زیبایی

نرخ جراحی زیبایی از ابتدای قرن 21 در مسیر صعودی قرار گرفته است. با توجه به خطرات جسمی و روان شناختی این روش، درک مولفه های روان شناختی مختلف در متقاضیان جراحی زیبایی اهمیت به سزایی دارد. پژوهش حاضر نیز با هدف بررسی نقش سبک های دلبستگی و احساس شرم از بدن در پیش بینی حساسیت به طرد و قدردانی از بدن در متقاضیان جراحی زیبایی انجام شد.

روش این مطالعه، توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه زنان متقاضی جراحی زیبایی مراجعه کننده به مراکز جراحی زیبایی شهر تهران در سال 1401 بودند. از میان جامعه آماری، تعداد 150 نفر به شیوه  نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به پرسسشنامه سبک های دلبستگی بزرگسالان، مقیاس آگاهی از بدن شیء انگاشته، پرسشنامه حساسیت به طرد و مقیاس قدردانی از بدن پاسخ دادند. داده‏های جمع آوری شده با استفاده از ضرایب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندمتغیری در نرم افزار SPSS-24 تحلیل شدند.

نتایج نشان داد که ماتریس همبستگی بین متغیرهای پژوهش در سطح 01/0 معنی دار بود. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون چندمتغیری نیز آشکار کرد که 4/61 درصد واریانس حساسیت به طرد و 5/40 درصد از واریانس قدردانی از بدن به وسیله سبک های دلبستگی و احساس شرم از بدن ‏تبیین می‏شود.

نتیجه پژوهش بیانگر نقش معنادار سبک های دلبستگی و احساس شرم از بدن در پیش بینی حساسیت به طرد و قدردانی از بدن در متقاضیان جراحی زیبایی است؛ لذا با توجه به نتایج به دست آمده، می توان گفت که بهره گیری از این مولفه ها احتمالا می تواند هم در جهت شناحت بهتر عوامل و انگیزه های جراحی زیبایی در زنان و هم در درمان عوامل آسیب زا، کمک کننده باشد.