پیش بینی اضطراب دختران نوجوان مقطع متوسطه اول براساس طرح واره های ناسازگار اولیه و تمایزیافتگی خود

 محیط خانواده علاوه بر طرح واره های ناسازگار اولیه، سطح تمایزیافتگی فرد را در دوران تحولی او تعیین می کند؛ بدین ترتیب طرح واره ها و عدم تمایزیافتگی در فرد مانع از گسترش توانایی های تنظیم هیجانی به شیوه ای سالم می شود و بروز اضطراب در وی را در پی دارد. هدف پژوهش حاضر، پیش بینی اضطراب دختران نوجوان مقطع (دوره) متوسطه اول براساس طرح واره های ناسازگار اولیه و تمایزیافتگی خود بود.

 روش پژوهش توصیفی تحلیلی از نوع همبستگی به شیوه مقطعی بود. جامعه آماری را تمامی نوجوانان دختر مقطع (دوره) متوسطه اول شهرستان فردیس استان البرز در نیمسال اول 99-1398 تشکیل دادند که از میان آن ها سیصد نفر به روش نمونه گیری داوطلبانه انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش پرسش نامه اضطراب بک (بک و همکاران، 1988) و پرسش نامه تمایزیافتگی خود (اسکورن و اسمیت، 2003) و پرسش نامه طرح واره یانگ (یانگ و براون، 1994) بود. برای تجزیه وتحلیل داده ها از روش رگرسیون خطی چندگانه در سطح معناداری 0٫05 به کمک نرم افزار SPSS نسخه 24 استفاده شد.

 نتایج نشان داد، طرح واره های ناسازگار اولیه بریدگی و طرد (0٫001>p، 0٫225=β) و مولفه های واکنش پذیری هیجانی (0٫001>p، 0٫308=β)، جایگاه من (0٫001>p، 0٫144=β) و گریز هیجانی (0٫045=p، 0٫102=β)، اضطراب را در دختران نوجوان پیش بینی کردند؛ همچنین 88درصد از واریانس اضطراب دختران نوجوان به واسطه طرح واره های ناسازگار اولیه و مولفه های تمایزیافتگی خود تبیین شد.

 نتایج پژوهش حاضر مشخص کرد، طرح واره های ناسازگار اولیه بریدگی و طرد و مولفه های تمایزیافتگی خود شامل واکنش پذیری هیجانی و جایگاه من و گریز هیجانی، پیش بینی کننده اضطراب در دختران نوجوان هستند.