ارزیابی تاب آوری خط انتقال فاضلاب غرب تهران به تصفیه خانه فیروز بهرام

تاب آوری زیرساخت های حیاتی در برابر حوادث، قبل، حین و پس از بحران برای پاسخ و ترمیم حادثه ضروری است. جنبه های بحرانی تاب آوری مانند برنامه ریزی برای شرایط خطرناک و درگیر شدن با محاسبه وابستگی درونی با سایر زیرساخت ها باید درک شود تا مدیران بتوانند تاب آوری سیستم را ارتقاء دهند. سامانه انتقال فاضلاب به عنوان یکی از زیرساخت های حیاتی شهری محسوب می گردد. عملکرد بدون وقفه ی سامانه فاضلاب برای کلان شهر تهران با توجه به حجم زیاد فاضلاب موجود از اهمیت بسزایی برخوردار است، این عملکرد در مواجه با حوادث غیرمترقبه تابع میزان تاب آوری آن سامانه است. در همین راستا هدف پژوهش حاضر، ارزیابی تاب آوری زیرساخت خط انتقال فاضلاب کلان شهر تهران به تصفیه خانه فیروز بهرام است. از نظر روش شناسی پژوهش حاضر از نوع کاربردی بوده و روش گردآوری اطلاعات با استفاده از منابع کتابخانه ای و روش مصاحبه باز صورت پذیرفته است. به همین منظور با توجه به انواع تهدیدات خط انتقال فاضلاب، فاکتورهای موثر در تاب آوری آن از متون ادبیات موضوع ارایه می شود و پس ازآن با کمک روش ارزیابی تاب آوری زیرساخت (IRAM)، بومی سازی آن برای خط انتقال فاضلاب به تصفیه خانه فیروز بهرام انجام می گردد. نتایج به دست آمده نشان می دهد که وضع موجود تاب آوری لازم را نداشته و حجم عظیمی از فاضلاب بر اساس سناریوها به محیط شهری و دیگر زیرساخت ها وارد و آسیب می رساند، به همین منظور در انتها راهکار «طرح اجرای بای پس فاضلاب به رودخانه کن» به منظور ارتقای سطح تاب آوری پیشنهاد گردید که بر اساس تحلیل های انجام شده بعد از اعمال راهکار، سطح ارتقاء تاب آوری (اختلاف RDR اولیه و ثانویه) افزایش پیدا می نماید.