فقه سیاسی، حقوق بشر، آزادی، دموکراسی، محمدتقی مصباح یزدی

مفهوم آزادی در تاریخ ایران به تاریخ معاصر همچون تحولات مشروطه از بعد فقهی و روشنفکری  برمی گردد. می توان گفت که بزرگترین معمای فقه سیاسی تاریخ معاصر ایران، دموکراسی بوده است که مهمترین مولفه آن آزادی بوده است. به همین دلیل فقهای سیاسی معاصر ایران همچون مصباح یزدی به این موضوع واکنش نشان داده اند. سوال و هدف محوری این پژوهش انگاره های فقهی-فلسفی محمدتقی مصباح یزدی به آزادی بعنوان بنیاد دموکراسی، انتخابات و حقوق شهروندی است. بر اساس روش تحلیل توصیفی- تحلیلی می توان گفت که مصباح  یزدی بر اساس مبانی فکری، کلامی و فقهی با آزادی مواجه شده است. به همین دلیل مصباح یزدی آزادی را وجود آزادی و اراده در وجود انسان می داند که لازمه تعالی معنوی انسان است. روش شناسی مصباح یزدی فقه کلاسیک است. مصباح یزدی همچون برخی از علمای بزرگ مانند علامه طباطبایی و شهید مطهری دیدگاهی از عرفان اسلامی ارایه می دهند که از یک سو حاصل تحلیل عقلی و از سوی دیگر حاصل آموزه های قرآنی و روایی است.