بررسی سطح دیسترس اخلاقی پرستاران بخش اورژانس و عوامل موثر بر آن

بخش اورژانس غالبا با ازدحام و حجم کار بالا همراه است. پرستاران اورژانس معمولا شرایطی را تجربه می کنند که منجر به معضلات اخلاقی می شود و یکی از نتایج آن، دیسترس اخلاقی می باشد که مهم ترین معضل پنهان شغلی در بین پرستاران اورژانس تعریف شده است. این مطالعه با هدف تعیین سطح دیسترس اخلاقی پرستاران بخش اورژانس و عوامل موثر بر آن انجام گرفت. این مطالعه مقطعی بر روی 200 پرستار شاغل بخش اورژانس بیمارستان های سمنان و سبزوار انجام شد. از آن ها خواسته شد تا به روش خودگزارشی نسبت به تکمیل پرسش نامه های دیسترس اخلاقی و دموگرافیک اقدام کنند. داده ها با نرم افزار SPSS 22 و آزمون های آماری تی مستقل و آنالیز واریانس تجزیه تحلیل شدند. میانگین سنی مشارکت کنندگان 2/7 ± 20/ 32سال بود. نمره کلی دیسترس اخلاقی 10/1± 54/ 61می باشد که در سطح پایینی قرار دارد و نشان از کم بودن دیسترس اخلاقی در بیمارستان های دولتی شهر سمنان و سبزوار است. کمترین میزان دیسترس اخلاقی مربوط به رضایت شغلی بالا و بیشترین نمره دیسترس اخلاقی مربوط به رابطه نامطلوب پرستاران با پزشکان بود. با توجه به عوارض منفی ناشی از دیسترس اخلاقی بر کیفیت مراقبت های پرستاری، لازم است مدیران بیمارستان ها، تمهیدات لازم را در راستای شناسایی علایم دیسترس اخلاقی در پرستاران اتخاذ کردند و با انجام مداخلات لازم گام مثبتی در راستای کاهش دیسترس اخلاقی پرستاران و در نتیجه افزایش کیفیت خدمات ارایه شده به بیماران بردارند.