تاثیر رژیم غذایی با محدودیت مصرف سدیم در مقایسه با رژیم حاوی سدیم نرمال در بیماران مبتلا به نارسایی قلبی: مرور سیستماتیک و متاآنالیز کارآزمایی های بالینی

نارسایی قلبی یکی از بیماری های شایع و مهم در سطح جهان است که با عوارض جدی مانند بروز مرگ و میر و بستری شدن همراه است. یکی از تدابیر متداول در مدیریت این بیماری، محدودیت مصرف سدیم در رژیم غذایی بیماران است. این مرور سیستماتیک به بررسی تاثیر محدودیت مصرف سدیم بر میزان مرگ و میر و بستری شدن ناشی از نارسایی قلب می پردازد.

با استفاده از یک جستجوی سیستماتیک، پایگاه های داده بین المللی پابمد، ایمبیس و کاکرین بدون محدویت زمانی برای مقالات مرتبط مورد بررسی قرار گرفتند. کیفیت مقالات با استفاده از ابزار ارزیابی سوگیری کاکرین مورد ارزیابی قرار گرفت. داده ها با مدل تصادفی و با استفاده از نرم افزار CMA نسخه 3 مورد ارزیابی آماری قرار گرفتند.

شش مطالعه با حجم نمونه 2450 نفر وارد تحلیل شد. اعمال محدودیت سدیم در رژیم غذایی تاثیر معنی داری بر مرگ در میان بیماران مبتلا به نارسایی قلبی نداشت (p>0/05). نسبت شانس برای مرگ در این گروه 2/2، با بازه اطمینان 95% که از 0/9 تا 5/4، بود. همچنین محدودیت مصرف سدیم تاثیر معنی داری بر بروز بستری شدن ناشی از نارسایی قلب نداشته است (نسبت شانس 2/1 با بازه اطمینان 95 %  0/4 تا 3/3).

با توجه به نتایج این تحقیق، می توان نتیجه گرفت که محدودیت مصرف سدیم در رژیم غذایی بیماران مبتلا به نارسایی قلب تاثیر معنی داری بر میزان مرگ و میر و بستری شدن نداشته است. این یافته ها می توانند به پزشکان و متخصصان تغذیه کمک کنند تا توصیه های بهتری به بیماران ارایه دهند. همچنین، این نتایج می توانند در تصمیم گیری های کلان در زمینه بهبود مراقبت از بیماران با نارسایی قلب و تدوین خط مشی های بهداشتی موثر کمک کنند.