بررسی استریولوژیک اثرات عصاره آبی الکلی پیاز بر ساختار کلیه در رت های دیابتی

بیماری دیابت در روند خود به نفروپاتی ختم می شود که از علایم آن افزایش وزن و حجم کلیه و اجزاء آن می باشد. با توجه به ترکیبات مفید پیاز در رابطه با خواص آنتی اکسیدانی و کاهش استرس اکسیداتیو و کاهش دهندگی قند خون هدف مطالعه حاضر بررسی عصاره آبی- الکلی پیاز خوراکی جهت پیشگیری از نفروپاتی و تاثیر آن بر روی ساختمان کلیه به روش استریولوژی است.
در این مطالعه تجربی چهار گروه رت بالغ از نژاد ویستار (تعداد =8) به صورت تصادفی انتخاب شدند (گروه کنترل، گروه کنترل + عصاره، گروه دیابتی محض، گروه دیابتی + عصاره). القای دیابت از طریق تزریق داخل صفاقی استرپتوزوتوسین (60 میلی گرم بر کیلوگرم) انجام شد. سپس گروه کنترل + عصاره و گروه دیابتی + عصاره هر روز به مدت 4 هفته با عصاره آبی الکلی پیاز خوراکی (50 میلی گرم در هر موش) تیمار شدند. سپس همه گروه ها پس از این مدت در آزمایشگاه بیهوش و تشریح شدند و کلیه های چپ رت ها خارج و در محلول بوئن فیکس شدند و بعد از آن فرآیند پاساژ بافتی و رنگ آمیزی H&E انجام شد و با استفاده از تکنیک های استریولوژی محاسبات کمی با روش کاوالیه برای حجم کورتکس، مدولا و گلومرول ها و حجم کلیه صورت گرفت. اطلاعات حاصل با استفاده از نرم افزار SPSS از طریق آزمون آماری آنوا یک طرفه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. p کمتر از 05/0 معنی دار تلقی شد.
وزن اولیه و ثانویه رت ها در دو گروه دیابتی محض و دیابتی + عصاره تفاوت نداشت اما در دو گروه کنترل و کنترل + عصاره متفاوت بود (P<0.05). وزن کلیه در گروه دیابتی + عصاره در مقایسه با گروه دیابتی محض دارای تفاوت معنی دار بود (p<0.001). حجم مدولا، کورتکس و کل کلیه در گروه دیابتی محض، در مقایسه با گروه دیابتی + عصاره تفاوت نکرد، در صورتی که حجم کل گلومرول ها در دو گروه دیابتی محض و دیابتی + عصاره تفاوت معنی داری را نشان داد (P<0.001).
القاء دیابت تجربی توسط STZ در یک دوره کوتاه مدت نشان داد که عصاره پیاز خوراکی از هیپرتروفی گلومرول و افزایش وزن کلیه در رت های دیابتی جلوگیری می کند، در صورتی که بر روی حجم کل کلیه اثر ندارد. لذا پیشنهاد می گردد اثرات عصاره پیاز بر ساختار کلیه در یک دوره طولانی مدت مورد بررسی قرار گیرد.