آیا شاخص توده بدنی بر نتایج سیکل های لقاح آزمایشگاهی تاثیر می گذارد؟ مطالعه مقطعی گذشته نگر

 افراد دارای اضافه وزن و چاق با مشکلات سلامتی متعددی روبرو هستند. نشان داده شده است که چاقی زنان منجر به کاهش باروری در جمعیت عمومی می شود. نتایج فناوری کمک باروری در بیماران چاق به طور گسترده مورد مطالعه قرار گرفته است، اما نتایج قطعی نیست.

 هدف از این مطالعه مقایسه میزان تولد زنده در زنان با 4 نوع BMI مختلف بود.

 در این مطالعه مقطعی، داده های 1611 زن کاندید چرخه های انتقال جنین تازه و منجمد از مجموع 2051 پرونده پزشکی در موسسه علوم باروری یزد از اردیبهشت 1398 تا اردیبهشت 1400 استخراج شد. شرکت کنندگان بر اساس شاخص توده بدنی (BMI) به 4 گروه (کم وزن، وزن طبیعی، اضافه وزن و چاق) تقسیم شدند و نرخ تولد زنده (LBR) به عنوان پیامد اصلی در نظر گرفته شد.

 از این 1611 زن، 39 زن کم وزن، 585 زن طبیعی، 676 نفر اضافه وزن و 311 زن چاق بودند. زنان کم وزن کمترین میزان تولد (8/12%) را داشتند اما از نظر آماری تفاوت معنی داری وجود نداشت (55/0 = p). علاوه بر این، LBR در چهار گروه BMI بر اساس سن، نوع چرخه انتقال (تازه یا منجمد) و علت ناباروری مقایسه شد و LBR در چهار گروه BMI قابل مقایسه بود. با این حال، میزان تخمک متافاز 2 (001/0 > p)، دوز مصرف گنادوتروپین در چرخه  (001/0 > p)، و سطح استرادیول (001/0 > p) تفاوت آماری معنی داری داشتند.

 با توجه به مطالعه ما، چاقی بدون توجه به چرخه های انتقال جنین تازه یا منجمد، گروه های سنی مختلف و علل ناباروری بر میزان تولد در چرخه IVF تاثیری ندارد.