تاثیر 6 هفته تمرین استقامتی همراه با مصرف عصاره هیدروالکلی گزنه بر میزان آپوپتوز بافت بیضه در موش های سفید بزرگ آزمایشگاهی دیابتی ناشی از استرپتوزوتوسین

دیابت نوعی بیماری متابولیکی است که با اختلالات ناباروری و آپوپتوز بافت بیضه همراه است. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر 6 هفته تمرین استقامتی همراه با مصرف عصاره هیدروالکلی گزنه بر آپوپتوز بافت بیضه موش های سفید بزرگ آزمایشگاهی دیابتی انجام گرفته است.
58 سر موش سفید بزرگ آزمایشگاهی نر ویستار به طور تصادفی به پنج گروه «سالم کنترل»، «دیابت کنترل»، «دیابت تمرین»، «دیابت مکمل» و «دیابت تمرین مکمل» تقسیم شدند. با تزریق درون صفاقی محلول mg/kg 45STZ حل شده در بافر سیترات تازه دیابت القا شد. عصاره گیاه گزنه به مدت 6 هفته به حیوان گاواژ شد. پروتکل تمرین استقامتی به مدت 6 هفته انجام شد و 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی، موش های سفید بزرگ آزمایشگاهی تشریح شدند و بافت بیضه شان استخراج شد. برای بررسی آپوپتوز بافت بیضه از روش رنگ آمیزی تانل استفاده شد. برای بررسی نتایج از آزمون های کلموگروف اسمیرنوف و لون برای بررسی نرمال بودن داده ها و همگنی واریانس ها استفاده شد. همچنین برای مقایسه گروه ها در متغیرهای مورد مطالعه از تحلیل واریانس یک سویه (آزمون تعقیبی توکی) استفاده شد.
آنالیز داده ها نشان داد که آپوپتوز در گروه های «دیابت تمرین»، «دیابت مکمل» و «دیابت تمرین مکمل» نسبت به گروه «دیابت کنترل» کاهش معناداری داشت (001/0 =P). عصاره گیاه گزنه و تمرین استقامتی در موش های سفید بزرگ آزمایشگاهی دیابتی موجب کاهش آپوپتوز بافت بیضه شدند.
مصرف عصاره هیدروالکلی گزنه به همراه تمرین استقامتی می تواند باعث کاهش آپوپتوز بافت بیضه موش های سفید بزرگ آزمایشگاهی دیابتی شود؛ لذا پیشنهاد می شود از ورزش به عنوان یک مداخله غیردارویی و گیاه گزنه که یک مداخله غیرشیمیایی است در جهت کاهش عوارض ناشی از دیابت در حیطه باروری استفاده شود.