اثر ریزنمونه، نیتروپروساید و سیلیکون در اندام زایی درون شیشه ای گوجه فرنگی (Lycopersicon esculentum Mill.)

در پژوهش حاضر، اثرسدیم نیتروپروساید و سیلیکون روی اندام زایی ریزنمونه های لایه نازک کوتیلدونی با برش های عرضی ریز یک میلی متری گوجه فرنگی (Lycopersicon esculentum Mill.) مورد مطالعه قرار گرفت. این تحقیق در سه آزمایش صورت گرفت. در آزمایش اول ریزنمونه های 8 و 12 روزه در محیط کشت MS تکمیل شده با 2 میلی گرم در لیتر BAP و 2/0 میلی گرم در لیتر IAA کشت داده شدند. ریزنمونه های دوازده روزه تقریبا در محیط کشت بکارگرفته شده بدون پاسخ به اندام زایی نکروزه شده و از بین رفتند در حالی که ریزنمونه های 8 روزه اندام زایی قابل توجهی داشتند. در آزمایش دوم اثر نوع ریزنمونه و تنظیم کننده هایBAP به تنهایی و در ترکیب با NAA و IAA در بهبود اندام زایی ریزنمونه های مذکور مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج این آزمایش نشان داد که تقریبا تمامی تیمارها بالای 90 درصد اندام زایی داشتند. در تجزیه تعداد شاخساره، تیمار 2 میلی گرم در لیتر BAP و 2/0 میلی گرم در لیتر IAA بیشترین تعداد شاخساره را نشان داد. نتایج آزمایش سوم نشان داد که غلظت های 10، 15 و 30 میکرومولار سدیم نیتروپروساید به ترتیب موجب افزایش معنی دار تعداد شاخساره، افزایش تعداد شاخساره و همچنین افزایش القاء ریشه گردید. غلظت های50 و 5 میلی گرم در لیتر سیلیکون موجب افزایش شاخساره در ریزنمونه ها گردید ولی افزودن500 میلی گرم در لیتر سیلیکون موجب عدم باززایی شده و شاخساره ای هم تشکیل نشد. افزودن مکمل سیلیکون و سدیم نیتروپروساید در غلظت های بالا تاثیر معنی داری بر درصد باززایی کوتیلدون و لایه نازک سلولی گیاه گوجه فرنگی نداشتند.